Pídeme La Vida - Cepeda

Como el agua del rocío de esa brinda que se muere por verte

Como espuma de las olas que golpean cada parte de esta realidad

Como arena del desierto de tu cara cuando me dices que no quieres verme

Como trece gatos negros que se cruzan deseándome tenerte

Como un barco a la deriva naufragando con el aire de tu boca

Dando parte de que en parte pueda que yo sea parte de esa roca

Que me quema tu mirada fría y dulce cuando menos me lo espero

Esperando que se hunda de una puta vez el miedo a decir «Te quiero»

Son mis ganas de vivirte las que hablan por mí

Son las puertas de este corazón abierto

Que no cabe en mi maleta si me tengo que ir

Pídeme la vida

Pídeme la vida

Que la tengo para ti

Aún nos quedan pasos mancos dibujando con la mano un recorrido

Sin saber a dónde vamos pero siempre dibujándolo contigo

Que por más que quiera yo beber del vaso medio lleno del olvido

Siempre llega recordándome que está medio vacío

Son mis ganas de vivirte las que hablan por mí

Son las puertas de este corazón abierto

Que no cabe en mi maleta si me tengo que ir

Pídeme la vida

Pídeme la vida

Que la tengo para ti

Pídeme la vida

Que la tengo para ti

Zoals het dauwwater van die toast die ernaar verlangt je te zien

Als schuim van de golven die elk deel van deze realiteit raken

Als woestijnzand van je gezicht als je me vertelt dat je me niet wilt zien

Zoals dertien zwarte katten die elkaar kruisen en wensen dat ik jou had

Als een drijvend schip dat zinkt met de lucht uit je mond

Gedeeltelijk geven dat ik deels van die rots mag zijn

Dat je koude en lieve blik me brandt wanneer ik het het minst verwacht

Wachten tot de angst om "Ik hou van jou" te zeggen voor eens en voor altijd tot je doordringt

Het is mijn verlangen om met jou te leven dat voor mij spreekt

Zijn de deuren van dit open hart?

Dat past niet in mijn koffer als ik moet gaan

vraag me om het leven

vraag me om het leven

ik heb het voor je

We hebben nog eenarmige treden over, een route uittekenen met onze handen

Zonder te weten waar we heen gaan, maar altijd tekenend met jou

Dat maakt niet uit hoeveel ik wil drinken van het halfvolle glas vergetelheid

Het komt altijd aan en herinnert me eraan dat het half leeg is

Het is mijn verlangen om met jou te leven dat voor mij spreekt

Zijn de deuren van dit open hart?

Dat past niet in mijn koffer als ik moet gaan

vraag me om het leven

vraag me om het leven

ik heb het voor je

vraag me om het leven

ik heb het voor je