Madame La Misère - Catherine Sauvage

Madame la misère écoutez le vacarme

Que font vos gens le dos voûté la langue au pas

Quand ils sont assoiffés il ne soûlent de larmes

Quand ils ne pleurent plus il crèvent sous le charme

De la nature et des gravats

Ce sont des suppliciés au ventre translucide

Qui vont sans foi ni loi comme on le dit parfois

Régler son compte à Monseigneur Ephéméride

Qui a pris leur jeunesse et l’a mise en ses rides

Quand il ne leur restait que ça

Madame la misère écoutez le tumulte

Qui monte des bas-fonds comme un dernier convoi

Traînant des mots d’amour avalant les insultes

Et prenant par la main leurs colères adultes

Afin de ne les perdre pas

Ce sont des enragés qui dérangent l’histoire

Et qui mettent du sang sur les chiffres parfois

Comme si l’on devait toucher du doigt pour croire

Qu’un peuple heureux rotant tout seul dans sa mangeoire

Vaut bien une tête de roi

Madame la misère écoutez le silence

Qui entoure le lit défait des magistrats

Le code de la peur se rime avec potence

Il suffit de trouver quelques pendus d’avance

Et mon Dieu ça ne manque pas

Lady ellende luister naar de din

Wat doen jouw mensen met hun rug gebogen en hun tong in de pas?

Als ze dorst hebben, worden ze niet dronken van tranen

Als ze stoppen met huilen, sterven ze onder de betovering

Van natuur en puin

Ze worden gemarteld met doorschijnende buiken

Die wetteloos worden zoals ze soms zeggen

Regel uw rekening bij Monseigneur Ephéméride

Wie nam hun jeugd en stopte het in zijn rimpels?

Toen dat alles was wat ze nog hadden

Lady ellende luister naar het tumult

Dat stijgt uit het ondiepe water als een laatste konvooi

Woorden van liefde slepen en beledigingen inslikken

En hun volwassen woede bij de hand nemen

Om ze niet kwijt te raken

Het zijn de woedenden die het verhaal verstoren

En wie smeert er soms bloed op de cijfers

Alsof je moet aanraken om te geloven

Dan een gelukkig volk dat helemaal alleen boert in hun kribbe

Een koningskop waard

Lady ellende luister naar de stilte

Wie omringt het onopgemaakte bed van de magistraten?

De code van angst rijmt op galg

Zoek er maar een paar die van tevoren zijn opgehangen

En mijn God, het mist niet