Canela - Carlos Ponce

Por una probadita de los labios de canela

Chiquito de la loma con paciencia espera

A que le toque su turno, con unos nervios profundos

Pues es la primera vez que la vida prueba

Con ella don Jacinto se toma su tiempo

Se gasta cada quinto sin remordimiento

Y doña Toña lo espera vestida en traje de Eva

Ahogando su mal sabor en una botella

Canela, Canela tu niña tiene hambre

Canela, Canela, ay dale de comer

Y dile que pintas sonrisas en las caras de los hombres tristes

Y asi talvez tu niña ya no llorará

Dónde estás mamá

Riquito, ricachón del barrio la alucina

Es hijo de la dueña de la tienda de la esquina

Con su chaqueta de cuero derrochando su dinero

Pero por lo menos deja buena propina

Danilo que la quiere desde que era muy pequeño

Se lleva lo que tiene para la casa de empeño

Y ahora compra sus carisias

Mientras afuera la fila crece de prisa

Canela, Canela tu niña tiene hambre

Canela, Canela ay dale de comer

Y dile que pintas sonrisas en las caras de los hombres tristes

Y asi talvez tu niña ya no llorará

Y asi talvez tu niña ya no llorará

Canela, Canela lo que se hereda no se hurta

No enseñas a tu niña lo que te enseño tu madre

Tu dile que pintas sonrisas en las caras de los hombres tristes

Y asi talvez tu niña ya no llorará

Canela, Canela tu niña tiene hambre

Canela, Canela, ay dale de comer

Y si en el cielo te perdonan

Y algún dia te regalan alas

Ay Canela sobre ella volarás

Y le dirás, aquí está mamá

Voor een voorproefje van kaneellippen

Kleine jongen van de heuvel wacht geduldig

Op zijn beurt, met diepe zenuwen

Nou, het is de eerste keer dat het leven bewijst

Don Jacinto neemt de tijd voor haar

Elke vijfde wordt uitgegeven zonder spijt

En Doña Toña wacht op hem gekleed in Eva's jurk

Zijn slechte smaak in een fles verdrinken

Kaneel, kaneel je meisje heeft honger

Kaneel, Kaneel, oh voed hem

En vertel hem dat je een glimlach op de gezichten van droevige mannen schildert

En dus misschien huilt je meisje niet meer

waar ben je mama

Riquito, rijke man uit de buurt hallucineert haar

Hij is de zoon van de eigenaar van de winkel op de hoek

Met zijn leren jas die zijn geld verspilt

Maar laat in ieder geval een goede tip achter

Danilo die van haar houdt sinds hij heel klein was

Hij neemt wat hij heeft voor het pandjeshuis

En nu koopt hij zijn liefkozingen

Terwijl buiten de lijn snel groeit

Kaneel, kaneel je meisje heeft honger

Kaneel, kaneel kun je hem voeren

En vertel hem dat je een glimlach op de gezichten van droevige mannen schildert

En dus misschien huilt je meisje niet meer

En dus misschien huilt je meisje niet meer

Kaneel, kaneel wat wordt geërfd is niet gestolen

Je leert je meisje niet wat je moeder je heeft geleerd

Je vertelt hem dat je een glimlach op de gezichten van droevige mannen schildert

En dus misschien huilt je meisje niet meer

Kaneel, kaneel je meisje heeft honger

Kaneel, Kaneel, oh voed hem

En als ze je in de hemel vergeven

En op een dag geven ze je vleugels

Ay Cinnamon on her you will fly

En je zult hem vertellen, hier is mama