Un ange - Carla Bruni

Certains jours de chance, il arrive que l’on croise un ange

Et puis qu’il nous prenne sous son aile un instant

Certains jours féroces, quand dans la morsure de l’angoisse

Un ange parfois, quelque part nous attend

Et l’on peut pas s’empêcher

De vouloir le posséder

Tout contre soi le garder, mmh, mmh

Et l’on peut pas s’empêcher

De vouloir l’emprisonner

Rien que pour soi le garder

Cruelle est l’absence, inquiète et fragile l’existence

Comme une feuille d’automne qui vole et vole au vent

Amère est l’errance, si frêle et fanée l’espérance

Mais voilà que les anges existent vraiment

Et l’on peut pas s’empêcher

De vouloir l’emprisonner

Tout contre soi le garder, mmh, mmh

Et l’on peut pas s’empêcher

De rêver à l’embrasser

Et de rêver à

Gare à chaque rencontre, car les anges ressemblent à tout le monde

Leurs ailes soyeuses invisibles à nos yeux

Gare à chaque rencontre, c’est peut-être un ange qui se montre

Et alors gare à ne pas tomber amoureux

Et alors gare à ne pas tomber amoureux

Op sommige geluksdagen kom je misschien een engel tegen

En neem ons dan een tijdje onder zijn hoede

Sommige felle dagen, wanneer in de beten van angst

Soms wacht er ergens een engel op ons

En we kunnen het niet helpen

Om het te willen bezitten

Van dichtbij houden, mmh, mmh

En we kunnen het niet helpen

Hem willen opsluiten

Gewoon voor jezelf houden

Wreed is afwezigheid, rusteloos en fragiel bestaan

Als een herfstblad dat vliegt en vliegt in de wind

Bitter is het dwalen, zo broos en vervaagd de hoop

Maar nu bestaan ​​engelen echt

En we kunnen het niet helpen

Hem willen opsluiten

Van dichtbij houden, mmh, mmh

En we kunnen het niet helpen

Om te dromen van haar te kussen

En om van te dromen

Pas op voor elke ontmoeting, want engelen lijken op iedereen

Hun zijdeachtige vleugels onzichtbaar voor onze ogen

Pas op voor elke ontmoeting, misschien komt er een engel opdagen

En pas dus op dat je niet verliefd wordt

En pas dus op dat je niet verliefd wordt