Lune - Carla Bruni

Lune oh douce lune

Dis-moi quel sera mon destin

Dis-moi quel sera ma fortune

Lune oh jolie lune

Où sont passés tous mes jardins

Et mes fenêtre sur tes dunes

Dis moi si de là haut tu entends

Nos vies quand elles se brisent

Quand elles se plient

Quand elles s'épuisent

Ou quand elles rient

Lune oh pauvre lune

Tu as du en voir des grands chagrins

Des solitudes des amertumes

Lune tendre lune

Tu dois savoir ce qu’il en est

De nos terreurs et de nos brumes

Tout ce qui nous réchauffe un jour s'éteint

Tout ce qui compte ne vaut plus rien

Oh lune éclaire notre chemin

Lune je n’ai rien appris

Ni de la mort ni de la vie

Ni de la tristesse infinie

Mais lorsque je te vois rire

Il me vient envie d’espérer

Lune oh ronde lune

Tu es notre mère désemparée

Nos vents, nos merveilles, et nos écumes

Lune oh blonde lune

C’est que nous sommes dépassés

Et nos vies tremblent comme des plumes

Mais il nous reste encore des nuits d'été

Et tes étoiles et ta beauté

Et toi si douce, un oreiller

Lune je ne crois en rien

Ni aux dieux ni aux chiens

Ni à l’avenir incertain

Mais lorsque je te vois briller

Il me vient envie de prier

Maan oh lieve maan

Vertel me wat mijn lot zal zijn

Vertel me wat mijn fortuin zal zijn

Maan oh mooie maan

Waar zijn al mijn tuinen gebleven

En mijn ramen op jouw duinen

Vertel me of je van daarboven hoort

Onze levens als ze breken

wanneer ze buigen

Wanneer ze opraken

Of wanneer ze lachen

Maan oh arme maan

Je moet groot verdriet hebben gezien

Eenzaamheid van bitterheid

maan tedere maan

Je moet weten waar het over gaat

Van onze verschrikkingen en onze mist

Alles wat ons op een dag verwarmt, gaat uit

Alles wat er toe doet is niets waard

Oh maanlicht op onze manier

Maan ik heb niets geleerd

Noch van de dood, noch van het leven

Noch oneindig verdriet

Maar als ik je zie lachen

Ik heb zin om te hopen

Maan oh ronde maan

Jij bent onze radeloze moeder

Onze winden, onze wonderen en ons schuim

Maan oh blonde maan

Het is dat we overweldigd zijn

En ons leven trilt als veren

Maar we hebben nog zomeravonden

En je sterren en je schoonheid

En jij zo zacht, een kussen

Maan, ik geloof nergens in

Noch aan goden, noch aan honden

Ook niet in de onzekere toekomst

Maar als ik je zie schijnen

Ik heb zin om te bidden