La chambre vide - Carla Bruni

Au bout du couloir quand tombe le soir

Se pose sur ma vie, ton départ

Si vite est passé, le temps des doux baisers

Égaré

Le temps des dents de lait, oublié

Mais dans, dans ta chambre, je vais m’asseoir

Pour dévisager la vie et sa gueule de désespoir

Et même si on n’revient pas en arrière

Je range un peu nos souvenirs

Posés là sur l'étagère

Rien ne restera de ce tas de bonheurs, de tracas

De ce tas de frayeurs, de combats

Mais dans et dans ta chambre, je vais m’asseoir

Comme si tu étais toujours là et j’te raconte une histoire

Alors choisis, dis-moi celle que tu préfères

Veux-tu celle du dinosaure ou bien celle de la sorcière?

Au bout du couloir, se pose sur ma vie, ton départ

Aan het einde van de gang als de avond valt

Landt op mijn leven, jouw vertrek

Het is zo snel voorbij, de tijd voor lieve kusjes

Kwijt

De tijd van melktanden, vergeten

Maar in, in jouw kamer, zal ik zitten

Om te staren naar het leven en zijn gezicht van wanhoop

En zelfs als we niet teruggaan

Ik heb onze herinneringen een beetje opgeborgen

Ligt daar op de plank

Van deze hoop geluk blijft niets over, zorgen

Van deze stapel angsten, gevechten

Maar in en in je kamer zal ik zitten

Alsof je er nog bent en ik je een verhaal vertel

Dus kies, vertel me je favoriet

Wil je de dinosaurus of de heks?

Aan het einde van de gang, landt op mijn leven, jouw vertrek