J'en connais - Carla Bruni

J’en connais des qui charment

Des qui me laissent femme

J’en connais qui me pâment…

J’en connais des jolis

Des qui roulent comme des filles

Des qui me piquent mes bodys…

J’en connais tant tellement ça me prend tout mon temps

Et même ma maman qui m’adore tendrement

Elle me dit: «C'est pas bien, ce n’est pas bon tout ce rien

Reprends ton droit chemin…»

J’en connais des superbes

Des bien-mûrs, des acerbes

Des velus, des imberbes

J’en connais des sublimes

Des mendiants, des richissimes

Des que la vie abîme…

J’en connais même tellement ça me prend trop de temps

Et ma pauvre maman se dit en soupirant

«Qu'ai-je fait pour cela?

Est-ce de ma faute à moi

Si ma fille est comme ça ?»

J’en connais dans chaque port

Dans chaque Sud, dans chaque Nord

J’en connais sans efforts

J’en connais qui vont dire

Que je suis bonne à maudire

Et moi ça me fait sourire…

Ik ken sommigen die charmeren

Sommigen die me een vrouw laten

Ik ken sommigen die me bezwijmen...

Ik ken een paar mooie

Sommigen die rijden als meisjes

Sommige die mijn bodysuits prikken...

Ik ken zoveel zoveel dat het al mijn tijd kost

En zelfs mijn moeder die heel veel van me houdt

Ze zei tegen me: "Het is niet goed, het is niet goed, dit alles niets"

Kies je juiste pad…”

Ik ken een paar geweldige

Rijpe, zure

Harig, baardloos

Ik ken een paar geweldige

Bedelaars, de rijken

Zodra het leven bederft...

Ik ken er zelfs zoveel dat het me te lang duurt

En mijn arme mama zei met een zucht tegen zichzelf

“Wat heb ik hiervoor gedaan?

Is het mijn schuld

Als mijn dochter zo is?"

Ik ken er een paar in elke haven

In elk Zuiden, in elk Noorden

Ik weet het zonder moeite

Ik ken sommigen die zullen zeggen:

Dat ik goed ben in vloeken

En het maakt me aan het lachen...