La Valse Posthume - Carla Bruni, Фридерик Шопен

C’est au premier temps de la valse que tout les espoirs nous sont permis

Car au premier temps de la valse nous sommes tous en Arcadie

Dès le second temps de la valse la terreur de vivre nous saisit

Car dès le second temps de valse c’en est fait du paradis

Alors on va on vient on rêve ou l’on croit, on aime parfois en paie l’endroit

Alors on cherche ou l’on trouve selon les cas mais la valse est toujours là

C’est au 3ème temps de la valse ce que l’on croit enfin savoir danser

Mais au troisième temps de la valse voilà tout essoufflé

C’est au 3ème temps de la valse que nous je commencent à s’envoler

Mais au troisième temps de la valse la boucle est bouclée

Alors on ne prend plus rien du bout des doigts

Non tout à pleines mains et on ne lâche pas

Alors soudain on s’agenouille et l’on croit qu il n’est jamais trop tard ma foi

Alors on vit à bout de souffle tout ce qu’on a on ouvre les yeux on ouvre les

bras

Alors on retourne en douce sur ses pas et la valse c’est un deux trois

Il n’y a que trois temps dans la valse mais ces 3 temps là nous sont acquis

Il n’y a que trois temps dans la valse c’est bien court mais c’est ainsi

Alors a fait trois temps de valse ce qui ressemblent à ma vie

Je dédie mes erreurs, les soupirs de mon cœur transi

Het is op de eerste tel van de wals dat we alle hoop krijgen

Want in de eerste tel van de wals zijn we allemaal in Arcadia

Vanaf de tweede tel van de wals grijpt de schrik van het leven ons aan

Want vanaf de tweede tel van de wals is het voorbij met het paradijs

Dus we gaan, we komen, we dromen of we geloven, soms willen we de plaats betalen?

Dus we zoeken of we vinden, afhankelijk van het geval, maar de wals is er nog steeds

Het is in de 3e tel van de wals dat je eindelijk denkt te weten hoe je moet dansen

Maar op de derde tel van de wals ben je helemaal buiten adem

Het is op de 3e tel van de wals dat we beginnen weg te vliegen

Maar op de derde tel van de wals is de cirkel rond

We pakken dus niets meer met onze vingertoppen

Nee alles met beide handen en we laten niet los

Dus plotseling knielen we neer en denken dat het nooit te laat is

Dus we ademen alles in wat we hebben, we openen onze ogen, we openen onze ogen

arm

Dus we keren voorzichtig op onze stappen terug en de wals is één twee drie

Er zijn slechts drie beats in de wals, maar deze 3 beats zijn van ons

Er zijn maar drie tellen in de wals, het is erg kort, maar zo is het

Dat gold ook voor drie walsbeats die klinken als mijn leven

Ik wijd mijn fouten, de zuchten van mijn bevroren hart