Vinho velho - Capicua, Mistah Isaac, D-One

Provo da tristeza como um vinho velho

E mesmo assim eu espero não partir o espelho.

E digo

Que confio no teu bom conselho

Mas se for preciso ainda consigo esmurrar um joelho.

E sigo

Sinal vermelho é verde tinto

Se o meu instinto me diz que sim, sigo o que sinto

E nem por isso serei impulsiva

Posso ser tão optimista que até Deus duvida

Só desisto quando há fumo branco

Até à solução pondero até à cisma

Eu ultrapasso a lebre num instante

Na competição sou tartaruga ninja

Como uma esfinge, eu fingo que sou de pedra

Que sou dura na queda

Mas a perda eu evito

E como a vida é como a tal caverna

Nesta alegoria eu queria ter uma laterna e um livro

Para ser livre é preciso ter coragem

Muitas vezes sou cobarde e suavizo na dosagem

Com o eufemismo na boca, sou felino na toca

Evitando uma troca de olhar, e não se nota

Que me esquivo do conflito, que finto a rotura

Eu não domino o desapego e cedo ao peso da culpa

Para mim é tortura ter de partir um coração

Para ser mulher madura ainda me falta aventura

E saber dizer que não

Não.

Eu não sei dizer que não

Eu provo da tristeza como um vinho velho

E mesmo assim eu espero não partir o espelho.

E digo

Que confio no teu bom conselho

Mas se for preciso ainda consigo esmurrar um joelho.

E sigo

Como uma esfinge eu fingo que sou de pedra

Que sou dura na queda, mas a perda eu evito

E como a vida é como a tal caverna

Nesta alegoria eu queria ter uma lanterna e um livro

O vinho velho, o tabaco cubano

O meu pai e o mano, a Teresa e a mãe

A tua barba, a cama e a carta

As palavras da Marta e toda a gente que vem

Para ver no palco, o que digo bem alto e

Quando os vejo espanto este medo que tenho

E o papel perfumado

Com que tenho forrado a gaveta do quarto

Onde guardo o além

Uma foto do bicho, um vestido e um livro

Um relógio e aquilo que tenho escrito também

Era suposto ser eu no pós-doc

Ele no pós-rock

E ainda mais uns trocos nisto

Mas o destino trocou essas voltas

E a «Sereia Louca» ficou com a lavoura

E o com um disco de Hip Hop

E chegada à encruzilhada ficou claro

Que fui eu que chamei por tudo isto

E que não há nada de nada

Nem uma chapada na cara

Que não derive daquilo que pedimos

No rap tenho trabalhado muito e tenho tido sorte

E tenho sido forte para continuar

Tendo como suporte

Aquele velho mote

«Cuidado com o desejo, pode-se concretizar»

E se há coisa que me tira do sério

É se me tiram o êxito

E duvidam do mérito

É que as minhas conquistas

São de rimas em pistas

De batalhas sofridas

E o suor de um exército

E é por isso que as gavetas de cima

São das mães, são sempre de quem

Tomou a iniciativa

O trabalho é recompensado pela comodidade

De não teres de ajoelhar perante a vida

E a verdade da cómoda é incómoda

Mas já tenho esta gaveta cá de cima

E por norma eu trabalho para a vitória

Chego a casa, abro a mala

E guardo a medalha que é minha!

Ik proef verdriet als een oude wijn

En toch hoop ik dat ik de spiegel niet breek.

En ik zeg

Dat ik vertrouw op je goede raad

Maar als het moet, kan ik nog steeds een knie stoten.

En ik volg

Rood bord is rood groen

Als mijn instinct me ja zegt, volg ik wat ik voel

En daar zal ik niet impulsief voor zijn

Ik kan zo optimistisch zijn dat zelfs God twijfelt

Ik geef pas op als er witte rook is

Tot de oplossing denk ik na tot het schisma

Ik haal de haas in een oogwenk in

In de wedstrijd ben ik een ninjaschildpad

Als een sfinx doe ik alsof ik van steen ben

Dat ik hard ben in de herfst

Maar het verlies vermijd ik

En hoe het leven is als die grot

In deze allegorie wilde ik een fakkel en een boek hebben

Om vrij te zijn moet je moed hebben

Ik ben vaak een lafaard en verzacht de dosering

Met eufemisme in mijn mond ben ik een katachtige in mijn hol

Een uitwisseling van blikken vermijden en niet opgemerkt worden

Dat ik het conflict uit de weg ga, dat ik doe alsof ik uit elkaar ga

Ik beheers onthechting niet en ik geef toe aan het gewicht van schuldgevoelens

Het is een marteling voor mij om een ​​hart te moeten breken

Om een ​​volwassen vrouw te zijn, heb ik nog steeds geen avontuur

En weten hoe je nee moet zeggen

Niet doen.

Ik weet niet hoe ik nee moet zeggen

Ik proef verdriet als oude wijn

En toch hoop ik dat ik de spiegel niet breek.

En ik zeg

Dat ik vertrouw op je goede raad

Maar als het moet, kan ik nog steeds een knie stoten.

En ik volg

Als een sfinx doe ik alsof ik van steen ben

Dat ik stoer ben als ik val, maar verlies vermijd

En hoe het leven is als die grot

In deze allegorie wilde ik een zaklamp en een boek hebben

Oude wijn, Cubaanse tabak

Mijn vader en broer, Teresa en moeder

Je baard, het bed en de brief

Marta's woorden en iedereen die komt

Om te zien op het podium, wat ik hardop zeg en

Als ik ze zie, sta ik versteld van de angst die ik heb

En het geurpapier

Waar heb ik mijn slaapkamerla mee gevuld

Waar bewaar ik het hiernamaals

Een foto van het dier, een jurk en een boek

Een klok en wat ik ook heb geschreven

Ik moest het zijn in de postdoc

Hij in postrock

En nog een paar tientjes hiervoor

Maar het lot veranderde deze wendingen

En de «Crazy Mermaid» bleef bij het gewas

En met een Hip Hop-album

En aankomst op het kruispunt werd duidelijk

Dat ik degene was die voor dit alles belde

En dat er niets is

Niet eens een klap in het gezicht

Dat het niet voortkomt uit wat we vragen

In rap heb ik veel gewerkt en ik heb geluk gehad

En ik ben sterk geweest om door te gaan

Als steun hebben

dat oude motto

«Pas op met je wens, het kan gebeuren»

En als er iets is dat me boos maakt

Het is als ze mijn succes wegnemen

En twijfel aan de verdienste

Het is gewoon dat mijn prestaties

Ze rijmen op aanwijzingen

Van veldslagen geleden

En het zweet van een leger

En daarom de bovenste lades

Ze zijn van de moeders, ze zijn altijd van wie

nam het initiatief

Werk wordt beloond voor gemak

Om niet te hoeven knielen voor het leven

En de waarheid van de ladekast is ongemakkelijk

Maar ik heb al deze bovenste la

En normaal werk ik voor de overwinning

Ik kom thuis, open de koffer

En ik houd de medaille die van mij is!