Sagitário - Capicua, Mistah Isaac, D-One

Vinha de longe, num cobertor

Pequeno cavalo manso, pele malhada bicolor

Era uma oferta, o rapaz estava radiante

Recebeu-o com amor de pai principiante

Dava-lhe leite e com deleite dormia com ele

Dava-lhe banho e com empenho escovava o pêlo

E passo a passo foi-lhe ensinando tudo

O que a custo aprendera sobre este mundo absurdo

Para que fosse livre mantendo as patas no mundo…

Tornaram-se iguais, homem-bicho, bicho-homem

Tal e qual na harmonia e na desordem

A metade animal como o lobo ao lobisomem

Rapaz e cavalo fundem tanto quanto podem…

Mas solitários passavam tempo sozinhos

Fugiam dias seguidos que pareciam infinitos

Brigas de irmãos, transgressão à autoridade

Um e outro habituado a não ser contrariado!

Ficavam amuados, davam turras e patadas

De costas voltadas até que um deles voltava…

E parecia que iam voltar sempre…

Parecia que iam voltar sempre…

Cavalo jovem pensa que é dono do mundo

Tem a atitude de quem quer seguir seu rumo

Romper as rédeas e ser como um vagabundo

Aventureiro que não pensa no futuro

E orgulhoso decidiu ser independente

Virou a esquina e perdeu-se de toda a gente

Voou como sempre quis, para ser pégaso

Para ser livre, para ser eterno!

Voou como sempre quis, para ser pégaso

Para ser livre, para ser eterno!

O rapaz despedaçado procurou por todo o lado

A sua metade, correu mundo esperançado

Mas nada, faltará sempre uma parte

Haverá sempre saudade se o coração bate

E a cada estrela cadente a gente sente que ele passa

E que nos guarda um lugar em cada asa

E a cada estrela cadente a gente sente que ele passa

E que nos guarda um lugar em cada asa

…Pra podermos ir pra casa…

O sagitário tem quatro patas no chão

Homem-cavalo aponta ao céu com ambição

No planetário é uma constelação

Mas na verdade é a metade de um coração

Mas na verdade é a metade de um coração…

Het kwam van ver, in een deken

Klein tam paard, tweekleurig gevlekt bont

Het was een aanbod, de man straalde

Hij ontving hem met de liefde van een beginnende vader

Ik gaf hem melk en sliep gelukkig met hem

Ik baadde hem en borstelde ijverig zijn vacht

En stap voor stap leerde hij hem alles

Wat heb je tegen kostprijs geleerd over deze absurde wereld

Om vrij te zijn terwijl het zijn poten in de wereld houdt...

Ze werden gelijk, mens-dier, dier-mens

Zoals in harmonie en wanorde

Het dier lijkt half op de wolf voor de weerwolf

Jongen en paard smelten zoveel mogelijk samen...

Maar eenlingen brengen tijd alleen door

Wegrennen voor dagen die eindeloos leken

Ruzies tussen broers en zussen, overtreding van autoriteit

Het een en het ander werd vroeger niet tegengesproken!

Ze zouden mokken, ze zouden vechten en schoppen

Met hun rug naar elkaar toe totdat een van hen terugkwam...

En het leek alsof ze altijd terug zouden komen...

Het leek alsof ze altijd terug zouden komen...

Jong paard denkt dat hij de wereld bezit

Hij heeft de houding van iemand die zijn pad wil volgen

Breek de teugels en wees als een zwerver

Avonturier die niet aan de toekomst denkt

En trots besloten om onafhankelijk te zijn

Draaide de hoek om en verdwaalde met iedereen

Hij vloog zoals hij altijd al wilde, pegasus zijn

Om vrij te zijn, om eeuwig te zijn!

Hij vloog zoals hij altijd al wilde, pegasus zijn

Om vrij te zijn, om eeuwig te zijn!

De verbrijzelde jongen zocht overal

Zijn helft rende de hoopvolle wereld rond

Maar niets, er zal altijd een onderdeel ontbreken

Er zal altijd verlangen zijn als het hart klopt

En bij elke vallende ster voelen we dat hij passeert

En dat scheelt ons een plek op elke vleugel

En bij elke vallende ster voelen we dat hij passeert

En dat scheelt ons een plek op elke vleugel

…Dus we kunnen naar huis…

Boogschutter heeft vier benen op de grond

Ruiter wijst ambitieus naar de lucht

In het planetarium is het een sterrenbeeld

Maar in feite is het een half hart

Maar in feite is het een half hart...