Terreiro Dos Passos - Camané

Ai o calor de Dezembro

Girando à volta das casas

Fazendo festas na noite

De uma lareira apagada

Pasmada de iluminada

Ai a matéria dos sonhos

Sem outra vida que a nossa

Em bandos partem imagens

Doirando a luz insegura

Nas asas de feroz doçura

Quebrou-se o riso dos tédios

Na sua própria procura

Paradas ficam nas horas

As águas que não secaram

De desgostos que já se foram

Sei-me à volta disto tudo

Nada disto é coisa alguma

Virei eu mesmo na noite

Vestir o espaço do centro

Da casa onde nunca entro

Vinda da vida há uma sombra

Que encerra a vida que passa

E nessa sombra outra sombra

Mais escura que nenhuma

Sonhando a luz que esvoaça

Nos teus gestos que me tentam

Janelas de eu ver o mundo

Baloiça em jeitos de rede

O descanso dos sentidos

Em memória convertidos

Quem me achar que me procure

Quem me encontrar que me solte

Já estou para além deste arquivo

Onde tudo sabe a pouco

E onde eu morro no que vivo

Oh, de hitte van december

Rond de huizen draaien

's Avonds feesten

Van een gedoofde open haard

Verlicht verbaasd

Oh het onderwerp van dromen

Geen ander leven dan het onze

In zwermen vertrekken beelden

Dommelen in het onzekere licht

Op de vleugels van vurige zoetheid

De verveling lach was gebroken

In je eigen zoektocht

Haltes zijn in de uren

Het water dat niet opdroogde

Van walgingen die al weg zijn

Ik ken mezelf eromheen

niets van dit alles is iets

Ik veranderde mezelf in de nacht

Kleed de middenruimte aan

Van het huis waar ik nooit binnenkom

Vanuit het leven is er een schaduw

Dat beëindigt het leven dat voorbijgaat

En in die schaduw nog een schaduw

donkerder dan geen

Dromen van het licht dat vliegt

In je gebaren die me verleiden

Vensters van mij die de wereld zien

Schommel op netto manieren

De rest van de zintuigen

Geconverteerd geheugen

Wie mij vindt, zoekt mij

Wie me vindt, laat me gaan

Ik ben al voorbij dit bestand

Waar alles gewoon weet

En waar ik sterf in wat ik leef