Redond/ Ilha - Camané

Meu amor, de madrugada

Quando te perdes me perco;

Quando a vida está calada

Entre os braços que te cerco

Renasce o lume, e alumia

Faz-se unidade uma idade

Em que é noite e paira o dia

Sem memória nem vontade

E assim se treme e se trama

A teia do que nos falta:

Cada lugar minha cama

Cada cama é lua alta

E de repente aparece

Um silêncio entretecido

Em que já nada apetece

Em que tudo tem sentido

Mijn liefste, vroeg in de ochtend

Wanneer jij jezelf verliest, verlies ik mezelf;

Als het leven stil is

Tussen de armen omsluit ik je

Het vuur is herboren, en alumia

Een tijdperk wordt tot eenheid gemaakt

Wanneer het nacht is en het dag hangt

zonder geheugen of wil

En dus trilt het en weeft het

Het web van wat we missen:

Elke plaats mijn bed

Elk bed is hoge maan

En verschijnt plotseling

Een verweven stilte

In waar niets meer zin in heeft

Waar alles logisch is