Elegia Do Amor - Camané

O meu amor por ti

Meu bem, minha saudade

Ampliou-se até Deus

Os astros alcançou

Beijo o rochedo e a flor

A noite e a claridade

São estes, sobre o mundo

Os beijos que te dou

Todo eu fico a cismar

Na louca voz do vento

Na atitude serena

E estranha duma serra;

No delírio do mar

Na paz do Firmamento

E na nuvem que estende

As asas sobre a terra

Vivo a vida infinita

Eterna, esplendorosa

Sou neblina, sou ave

Estrela, azul sem fim

Só porque, um dia, tu

Mulher misteriosa

Por acaso, talvez

Olhas-te para mim

Mijn liefde voor jou

Mijn hemel, ik mis je

Uitgebreid tot God

De sterren bereikt

Kus de rots en de bloem

De nacht en het licht

Dit zijn, over de wereld

De kussen die ik je geef

Ik verwonder me allemaal

In de gekke stem van de wind

In de serene houding

Het is vreemd vanaf een bergketen;

In het delirium van de zee

In de rust van het bedrijf

En in de cloud die zich uitbreidt

 vleugels over de aarde

Ik leef het oneindige leven

eeuwig, schitterend

Ik ben mist, ik ben een vogel

Ster, eindeloos blauw

Gewoon omdat jij op een dag

mysterieuze vrouw

Toevallig misschien

je kijkt naar mij