Hieronder staat de songtekst van het nummer Bêbado pintor , artiest - Camané met vertaling
Originele tekst met vertaling
Camané
Era noite invernosa e o vento desabrido
Num louco galopar ferozmente rugia
Vergastando os pinhais pelos campos corria
Como um triste grilheta ao degredo fugido
Num antro pestilento, infame e corrompido
Imagem de bordel, cenário de caverna
Vendia-se veneno à luz duma lanterna
À turba que se mata ingerindo aguardente
Estava um jovem pintor atrofiando a mente
Encostado sem brio ao balcão da taberna
Rameiras das banais, num doido desafio
Exploravam do artista a sua parca féria
E ele na embriaguez do vinho e da miséria
Cedia às tentações daquele mulherio
Nem mesmo a própria luz nem mesmo o próprio frio
Daquele vazadouro onde se queima a vida
Faziam incutir à corja pervertida
Um sentimento bom de amor e compaixão
P’lo ébrio que encostava a fronte ao vil balcão
De nauseabunda cor e tábua carcomida
Encostado sem brio
Ao balcão da taberna
De nauseabunda cor
E tábua carcomida
O bêbado pintor
A lápis desenhou
O retrato fiel
Duma mulher perdida
O bêbado pintor
A lápis desenhou
O retrato fiel
Duma mulher perdida
Impudica mulher
Por entre o vil bulício
De copos tilintando
E de boçais gracejos
Agarrou-se ao rapaz
E cobrindo-o de beijos
Perguntou-lhe a sorrir
Qual era o seu oficio
Agarrou-se ao rapaz
E cobrindo-o de beijos
Perguntou-lhe a sorrir
Qual era o seu oficio
Ele a cambalear
Fazendo um sacrifício
Lhe diz a profissão
Em que se iniciou
Ela escutando tal
Pedindo alcançou
Que então lhe desenhasse
O rosto provocante
E num sujo papel
As feições da bacante
O bêbado pintor
A lápis desenhou
Retocou o perfil
E por baixo escreveu
Numa legível letra
O seu modesto nome
Que um ébrio esfarrapado
E o rosto cheio de fome
Com voz rascante e rouca
À desgraçada leu
Que um ébrio esfarrapado
E o rosto cheio de fome
Com voz rascante e rouca
À desgraçada leu
Esta, louca de dor
Para o jovem correu
Beijando-lhe muito o rosto
Abraça-o de seguida
Era a mãe do pintor
E a turba comovida
Pasma ante aquele quadro
Original, e estranho
Enquanto o pobre artista
Amarfanha o desenho
O retrato fiel
Duma mulher perdida
Het was een winterse nacht en de wilde wind
In een gekke galop brulde fel
Terwijl ik de dennenbossen over de velden boog, rende ik
Als een trieste boeien aan het ontsnapte verbod
In een pestilente, beruchte en corrupte den
Afbeelding van bordeel, grotlandschap
Gif werd verkocht bij het licht van een lantaarn
Aan de menigte die zelfmoord pleegt door cognac in te nemen
Er was een jonge schilder die zijn geest afnam
Leunend tegen de kroeg
Banale hoeren, in een gekke uitdaging
Ze verkenden de beperkte vakantie van de kunstenaar
En hij in de dronkenschap van de wijn en de ellende
Ik gaf toe aan de verleidingen van die vrouw
Zelfs niet het licht zelf, zelfs niet de kou zelf
Van die vuilnisbelt waar het leven wordt verbrand
Ze hebben gemaakt om het perverse gepeupel in te boezemen
Een goed gevoel van liefde en compassie
Door de dronkaard die voor het verachtelijke balkon leunde
Veel kleur en opgegeten bord misselijk maken
leunend flauw
Aan de balie van de taverne
Misselijkheid veel kleur
en bord gegeten
de dronken schilder
in potlood getekend
Het trouwe portret
van een verloren vrouw
de dronken schilder
in potlood getekend
Het trouwe portret
van een verloren vrouw
onkuise vrouw
Temidden van de gemene drukte
Van rammelende glazen
En van domme grappen
Klamp je vast aan de jongen
En hem bedekken met kussen
vroeg hem om te glimlachen
Wat was je baan
Klamp je vast aan de jongen
En hem bedekken met kussen
vroeg hem om te glimlachen
Wat was je baan
hij wankelt
Een offer brengen
Vertelt je het beroep
Waar het begon
ze luistert naar zulke
vragen bereikt
die je dan tekenen
Het provocerende gezicht
En op een vuil papier
De kenmerken van de bacchante
de dronken schilder
in potlood getekend
Het profiel geretoucheerd
En hieronder schreef:
in een leesbaar handschrift
Je bescheiden naam
Wat een haveloze dronkaard
En het gezicht vol honger
Met een schorre en hese stem
voor de ongelukkige lees
Wat een haveloze dronkaard
En het gezicht vol honger
Met een schorre en hese stem
voor de ongelukkige lees
Deze, gek van de pijn
Voor de jonge man liep
Haar gezicht veel kussen
Knuffel hem dan
Ze was de moeder van de schilder
En de maffia verhuisde
Verbaasd over die foto
Origineel en vreemd
Terwijl de arme artiest
Verfrommel de tekening
Het trouwe portret
van een verloren vrouw
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt