Ornaments - Caitlyn Scarlett

I wish I was good enough to hold my own hand

I am lost, I am found

Wish I could balance myself out

I’m a sunset with no one around to look at me

Somebody look at me

My age is going to waste

My love is starting to decay

People never stay, why do people never stay?

And I wonder what it’s like to have a different state of mind

Yeah, I wonder what it’s like having a different state of mind to mine

People are like ornaments in shops I can’t afford

So when I observe them in their whim, all the beauty and the sin

I keep my hands in, to myself, I don’t touch

I don’t love, I don’t trust, I don’t get around too much

(I don’t love, I don’t trust, I don’t get around too much)

I wish I could hold a steady gaze and conversation

I am many, I am one

I wish I could recognise a phase when I’m in one

Always loading like a shotgun

Ik wou dat ik goed genoeg was om mijn eigen hand vast te houden

Ik ben verdwaald, ik ben gevonden

Ik wou dat ik mezelf in evenwicht kon brengen

Ik ben een zonsondergang met niemand in de buurt om naar me te kijken

Iemand kijkt naar mij

Mijn leeftijd gaat verloren

Mijn liefde begint te rotten

Mensen blijven nooit, waarom blijven mensen nooit?

En ik vraag me af hoe het is om een ​​andere gemoedstoestand te hebben

Ja, ik vraag me af hoe het is om een ​​andere gemoedstoestand te hebben dan de mijne

Mensen zijn als ornamenten in winkels die ik niet kan betalen

Dus als ik ze observeer in hun grillen, al het moois en de zonde?

Ik houd mijn handen in, voor mezelf, ik raak niet aan

Ik hou niet van, ik vertrouw niet, ik kom niet te veel rond

(Ik hou niet van, ik vertrouw niet, ik loop niet te veel rond)

Ik wou dat ik een vaste blik kon houden en kon praten

Ik ben velen, ik ben één

Ik wou dat ik een fase kon herkennen als ik er één in zit

Altijd laden als een jachtgeweer