La Lola - Cafe Quijano

Se llama lola y tiene historia

Aunque mas que historia sea un poema

Su vida entera pasó buscando

Noches de gloria como alma en pena

Detras de su manto de fría dama

Tenía escondidas tremendas armas

Para las batallas del cara a cara

Que con ventaja muy bien libraba

Le fue muy mal de mano en mano

De boca en boca, de cama en cama

Como una muñeca que se desgasta

Se queda vieja y la pena arrastra

Coro

Oyeme mi lola, mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Pero que manera de caminar

Mira que soberbia en su mirar

Oyeme mi lola, mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Pero que manera de caminar

Mira que soberbia en su mirar

Oyeme mi lola mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Fue mujer serena hasta en el instante

De entregarse presta a sus amantes

Es tiempo de llanto, es tiempo de duda

De nostalgia y de su locura

Tienes el consuelo de saberte llena

De cariño limpio y amor sincero

Por que nadie supo robar de tus besos

Eso que hoy te sobra y que nadie añora

Oyeme mi lola, mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Pero que manera de caminar

Mira que soberbia en su mirar

Oyeme mi lola mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Pero que manera de caminar

Mira que soberbia en su mirar

Oyeme mi lola, mi tierna lola

Tu triste vida es tu triste historia

Coro

Es el tiempo de la arruga que no perdona

Es el tiempo de la fruta y de la pintura

Haar naam is lola en ze heeft een verhaal

Hoewel meer dan geschiedenis een gedicht is

Zijn hele leven werd besteed aan zoeken

Nachten van glorie als een ziel in pijn

Achter haar mantel van koude dame

Hij had enorme wapens verborgen

Voor onderlinge gevechten

Dat met voordeel heel goed hij bevrijdde

Het ging heel slecht van hand tot hand

Van mond-tot-mondreclame, van bed tot bed

Als een pop die verslijt

Ze wordt oud en verdriet sleept

Refrein

Hoor me mijn lola, mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Maar wat een manier om te lopen

Kijk eens hoe arrogant hij eruitziet

Hoor me mijn lola, mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Maar wat een manier om te lopen

Kijk eens hoe arrogant hij eruitziet

Hoor me mijn lola mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Ze was zelfs op dit moment een serene vrouw

Om zichzelf te lenen aan haar minnaars

Het is tijd om te huilen, het is tijd om te twijfelen

Van nostalgie en zijn waanzin

Je hebt de troost te weten dat je vol bent

Van zuivere genegenheid en oprechte liefde

Omdat niemand wist hoe je van je kussen moest stelen

Dat je vandaag nog over hebt en waar niemand naar verlangt

Hoor me mijn lola, mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Maar wat een manier om te lopen

Kijk eens hoe arrogant hij eruitziet

Hoor me mijn lola mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Maar wat een manier om te lopen

Kijk eens hoe arrogant hij eruitziet

Hoor me mijn lola, mijn tedere lola

Je trieste leven is je trieste verhaal

Refrein

Het is de tijd van de rimpel die niet vergeeft

Het is tijd voor fruit en schilderen