De piratas - Cafe Quijano

Sé que hubieras querido ser pirata,

Para la mitad de las cosas no ver,

Y aparte de la pata, el corazón de madera también,

Para no sentir, para no parecer.

Nacistes como tantas otras un dia diez,

Un mes de abril sin lluvia del setenta y tres,

Las cinco de la tarde, taurina hasta para nacer.

Muleta, espada y tiento luces para triunfar,

Faenas con empaque sin poder sospechar

Que un día tu vida se torna de calma en cruel tempestad.

Galera bucanera que te puso a remar,

Así cuentas la historia de tu error marital;

Entre rones y banderas que dibujan calaveras,

La galera viento en popa a toda vela va.

Galera bucanera que te puso a remar,

Así cuentas la historia de tu error marital;

Entre rones y banderas que dibujan calaveras,

La galera viento en popa a toda vela va.

Te duermes en laureles en el noventa y tres,

Altar de barrio, traje largo, que bien te ves,

Con sólo veinte años, tan niña, de niña a pobre mujer.

Remaste entre tormentas, te dejaste la piel,

Te tuvo condenada a cinco años y un mes,

Maldices sus olores a rones, la tiera prometida se fue.

Galera bucanera que te puso a remar,

Así cuentas la historia de tu error marital;

Entre rones y banderas que dibujan calaveras,

La galera viento en popa a toda vela va.

Galera bucanera que te puso a remar,

Así cuentas la historia de tu error marital;

Entre rones y banderas que dibujan calaveras,

La galera viento en popa a toda vela va

Ik weet dat je een piraat had willen zijn,

Voor de helft van de dingen die je niet kunt zien,

En behalve het been ook het houten hart,

Niet om te voelen, niet om te lijken.

Je werd geboren zoals zoveel anderen op dag tien,

Een maand april zonder regen van drieënzeventig,

Vijf uur 's middags, stierenvechten zelfs om geboren te worden.

Kruk, zwaard en lichte aanraking om te slagen,

Taken met verpakken zonder te kunnen vermoeden

Dat op een dag je leven verandert van kalmte in een wrede storm.

Boekanier kombuis die je aan het roeien zette,

Zo vertel je het verhaal van je huwelijksfout;

Tussen rum en vlaggen die schedels trekken,

De kombuis gaat onder vol zeil achteruit.

Boekanier kombuis die je aan het roeien zette,

Zo vertel je het verhaal van je huwelijksfout;

Tussen rum en vlaggen die schedels trekken,

De kombuis gaat onder vol zeil achteruit.

Je rust op lauweren in drieënnegentig,

Buurtaltaar, lang pak, wat zie je er goed uit,

Nog maar twintig jaar oud, zo jong, van kind tot arme vrouw.

Je roeide tussen stormen door, je verliet je huid,

Hij had je veroordeeld tot vijf jaar en een maand,

Je vervloekt de geuren van rum, het beloofde land is weg.

Boekanier kombuis die je aan het roeien zette,

Zo vertel je het verhaal van je huwelijksfout;

Tussen rum en vlaggen die schedels trekken,

De kombuis gaat onder vol zeil achteruit.

Boekanier kombuis die je aan het roeien zette,

Zo vertel je het verhaal van je huwelijksfout;

Tussen rum en vlaggen die schedels trekken,

De kombuis achteruit gaat vol zeil