This Is Not the Silence - Cadaveria

This is not the silence, but its void

Without memory, fixed in formalin

Sea without shores and horizons

Wind dissolving dried up remains

Obscurity of visceral holes

Sinking into remote abysses

Fragments of a stigmatized soul

Defying the other side of destiny

Iron force digging the heart pulp

Pure diamond shining in secret on the tame limit of imploring blood

Game of deceit and illusions

Hand that raises the curtain

Every atom of air nourishing me

Melting the unknown

Unleashing the black cloud of enigmas

Don’t close your yes in the face of havoc

Cur the ill sprouts!

Blind universe, hollow in which we write what we have done

We are programmed to believe in something we cannot see

Armed with instinct of escape and defense

The dead cannot lie

Azure bruise, embrace without possess of beauty

Immense cruet of quartz, where gold and basalt merge in primordial vibrations

Savage dawn, blurry stars massacre

Arcane sky, spheres in shiver

It is the power of magic radiating from us, exiling us

Foster the comment of birds and nature

Energy and music of stones

The theorem of the devil rustles immortal luxury

I am bloodless and now only dust can bloom in my veins dry like brambles

And now the wound is thirsty of another blade

Dit is niet de stilte, maar de leegte ervan

Zonder geheugen, vast in formaline

Zee zonder kusten en horizonten

Opdrogende wind blijft achter

Onduidelijkheid van viscerale gaten

Zinken in verre afgronden

Fragmenten van een gestigmatiseerde ziel

De andere kant van het lot trotseren

IJzerkracht die de hartpulp graaft

Pure diamant die in het geheim schijnt op de tamme grens van het smeken van bloed

Spel van bedrog en illusies

Hand die het gordijn opheft

Elk atoom lucht voedt mij

Het onbekende smelten

De zwarte wolk van raadsels ontketenen

Sluit je ja niet in het aangezicht van ravage

Cur de zieke spruiten!

Blind universum, hol waarin we schrijven wat we hebben gedaan

We zijn geprogrammeerd om te geloven in iets dat we niet kunnen zien

Gewapend met instinct van ontsnapping en verdediging

De doden kunnen niet liegen

Blauwe blauwe plek, omhelzing zonder bezit van schoonheid

Immense cruet van kwarts, waar goud en basalt samensmelten in oertrillingen

Wilde dageraad, bloedbad met wazige sterren

Arcane lucht, bollen in huivering

Het is de kracht van magie die van ons uitstraalt en ons verbannen

Bevorder het commentaar van vogels en de natuur

Energie en muziek van stenen

De stelling van de duivel ritselt onsterfelijke luxe

Ik ben bloedeloos en nu kan alleen stof in mijn aderen bloeien, droog als braamstruiken

En nu is de wond dorstig naar een ander mes