The Oracle (Of the Fog) - Cadaveria

A veiled fog alights on the dark skin of the night

I crossed it pensive, with the heart full of hope

Today I spoke again with the man, who taught me to dare

His face is grievously embalmed in baked clay

But his spirit continues to pulse inside me

He said: «sometimes you need to risk, to do something else

Ought to forgo guarantees, ‘cause they are also compulsions»

His words are my oracle, also after a long time

I told my story to him

And his eyes turned into a loving smile

There is silnce now

The beasts hav arrived

And their fangs have caught them all

But me

The oracle of the fog prophesied a favourable destiny

The spirit of the right conscience will pulse

Inside me forever and ever and ever

A veiled fog alights on the dark skin of the night

A veiled fog alights on the dark skin of the night

I crossed it pensive, with the heart full of hope

Een gesluierde mist hangt op de donkere huid van de nacht

Ik stak het peinzend over, met het hart vol hoop

Vandaag sprak ik weer met de man, die me leerde te durven

Zijn gezicht is zwaar gebalsemd in gebakken klei

Maar zijn geest blijft in mij kloppen

Hij zei: «soms moet je het risico nemen, om iets anders te doen»

Moet afzien van garanties, want het zijn ook dwangmaatregelen»

Zijn woorden zijn mijn orakel, ook na een lange tijd

Ik heb mijn verhaal aan hem verteld

En zijn ogen veranderden in een liefdevolle glimlach

Het is nu stil

De beesten zijn gearriveerd

En hun hoektanden hebben ze allemaal gevangen

Behalve ik

Het orakel van de mist voorspelde een gunstig lot

De geest van het juiste geweten zal pulseren

In mij voor altijd en altijd en altijd

Een gesluierde mist hangt op de donkere huid van de nacht

Een gesluierde mist hangt op de donkere huid van de nacht

Ik stak het peinzend over, met het hart vol hoop