Almost Ghostly - Cadaveria

Understood I’m plain when I express myself, suffering when

I must censor myself for unknown reasons.

Anything wrong in this?

What’s the boundary between be real and faithful to your soul and let things

happen how they

have to go?

Between free will and destiny?

Feeling time flowing, perceiving life elapsing

Almost ghostly, blindness follows

Light comes from above

They sit on the branches waiting for the wind

Endangered

I will want passion, I want love

We are the centre, we came first

Murmur words of fire as we came first,

before everybody, before all.

Almost ghostly, almost blur

Forever faithful to our souls

Almost ghostly, almost blur

The light is coming from above

Begrepen dat ik duidelijk ben als ik me uitdruk, en lijden wanneer

Ik moet mezelf om onbekende redenen censureren.

Is hier iets mis mee?

Wat is de grens tussen echt en trouw zijn aan je ziel en dingen laten?

gebeuren hoe ze

moeten gaan?

Tussen vrije wil en lot?

De tijd voelen stromen, het leven zien verstrijken

Bijna spookachtig, blindheid volgt

Licht komt van boven

Ze zitten op de takken te wachten op de wind

bedreigd

Ik wil passie, ik wil liefde

Wij zijn het middelpunt, wij kwamen eerst

Mompel woorden van vuur toen we eerst kwamen,

voor iedereen, voor alles.

Bijna spookachtig, bijna wazig

Voor altijd trouw aan onze ziel

Bijna spookachtig, bijna wazig

Het licht komt van boven