Проститься 2020 - Burito, Uma2rman

Нарисуй мне широкую дорогу в рай

Моя музыка искать тебя будет

Обними меня, обними, не отпускай

И за слезы нас никто не осудит

Кто-то из нас поднимет руки, на руках кольца

Кто-то из нас пойдет дорогой вечного скитальца

И пусть моя душа свободна как птица

Просто невозможно навсегда здесь остаться

Проститься нету сил, закрываю я глаза

Закрываю, сквозь туман уплывая

По аллеям столицы

Проститься, за потерей потеря

И года полетели —

За дождями метели, перелетные птицы

Я не знаю, что потом будет с нами

За дождями нет невидимого солнца

Я надеюсь, что мы станем ветрами

А не перевернутой страницею глянца

Кто-то из нас обнимет небо вопреки их крикам

Кто-то будет петь молитвы светоносным ликам

И пусть мы не узнаем, когда надо прощаться

Мы вместе до конца, мы не будем бояться

Проститься нету сил, закрываю я глаза

Закрываю, сквозь туман уплывая

По аллеям столицы

Проститься, за потерей потеря

И года полетели —

За дождями метели, перелетные птицы

Мы простимся и по прямой

Может быть, кто-то вспомнит о нас с тобой

Потом, потом

Проститься нету сил, закрываю я глаза

Закрываю, сквозь туман уплывая

По аллеям столицы

Проститься, за потерей потеря

И года полетели —

За дождями метели, перелетные птицы

Teken me een brede weg naar het paradijs

Mijn muziek zoekt jou

Houd me vast, houd me vast, laat niet los

En niemand zal ons veroordelen voor tranen

Een van ons zal onze hand opsteken, er zijn ringen aan onze handen

Sommigen van ons zullen de weg van de eeuwige zwerver gaan

En laat mijn ziel vrij zijn als een vogel

Het is gewoon onmogelijk om hier voor altijd te blijven.

Ik heb geen kracht om afscheid te nemen, ik sluit mijn ogen

Ik sluit, wegzwevend door de mist

Langs de steegjes van de hoofdstad

Zeg vaarwel, voor het verlies van verlies

En de jaren vlogen voorbij

Achter de regen sneeuwstormen, trekvogels

Ik weet niet wat er later met ons zal gebeuren

Achter de regen is geen onzichtbare zon

Ik hoop dat we de wind worden

En geen omgeslagen pagina met glans

Een van ons zal de lucht omarmen ondanks hun geschreeuw

Iemand zal gebeden zingen voor lichtgevende gezichten

En laat ons niet weten wanneer we afscheid moeten nemen

We zijn samen tot het einde, we zullen niet bang zijn

Ik heb geen kracht om afscheid te nemen, ik sluit mijn ogen

Ik sluit, wegzwevend door de mist

Langs de steegjes van de hoofdstad

Zeg vaarwel, voor het verlies van verlies

En de jaren vlogen voorbij

Achter de regen sneeuwstormen, trekvogels

We nemen afscheid en in een rechte lijn

Misschien herinnert iemand zich jou en mij

Dan dan

Ik heb geen kracht om afscheid te nemen, ik sluit mijn ogen

Ik sluit, wegzwevend door de mist

Langs de steegjes van de hoofdstad

Zeg vaarwel, voor het verlies van verlies

En de jaren vlogen voorbij

Achter de regen sneeuwstormen, trekvogels