Sore - Buck 65

Vultures and helicopters, overhead I’m breaking down

Used car blues, it’s no time to joke around

The only solution I can think of so far

Is to smash out the windows with a crowbar

And as the headlights shatter into stars one by one

I curse at the road and try to knock out the sun

I kick in the corner panels, son of a whore

The paint starts to chip off as I rip off one of the doors

Same hotel room again with the right mixture

Of terrible smells and dead flies in the light fixture

I listen to the oldies station, half asleep and kind of smokey

Girl in the next room is howling like a coyote

Hand in my pants, feeling like a phyllistine

All eyes empty, every door way a guillotine

I’m drunk on loneliness, out of shape and half eaten

The phone don’t work and God’s in a staff meeting

Out of breath at the end of a long summer

Waiting for a phone call that isn’t a wrong number

A smile from a pretty girl, feet don’t fail me

I sleep like a baby and get out of jail free

I spit my teeth in my hand and read the classifieds

Poke holes in my memories until I’m satisfied

I’m drawn to familiar environments and dangers

I look at my photo albums and all I see are strangers

Gieren en helikopters, boven mij stort ik in

Gebruikte autoblues, het is geen tijd om grappen te maken

De enige oplossing die ik tot nu toe kan bedenken

Is om de ramen uit te slaan met een koevoet

En terwijl de koplampen één voor één in sterren uiteenspatten

Ik vloek op de weg en probeer de zon uit te schakelen

Ik schop in de hoekpanelen, zoon van een hoer

De verf begint af te schilferen terwijl ik een van de deuren eraf scheur

Weer dezelfde hotelkamer met de juiste mix

Van vreselijke geuren en dode vliegen in de lamp

Ik luister naar het oude station, half slapend en een beetje rokerig

Meisje in de volgende kamer huilt als een coyote

Lever mijn broek in, voel me een phyllistine

Alle ogen leeg, elke deur een guillotine

Ik ben dronken van eenzaamheid, uit vorm en half opgegeten

De telefoon doet het niet en God is in een personeelsvergadering

Buiten adem aan het einde van een lange zomer

Wachten op een telefoontje dat geen verkeerd nummer is

Een glimlach van een mooi meisje, voeten laten me niet in de steek

Ik slaap als een roos en kom vrij uit de gevangenis

Ik spuug mijn tanden in mijn hand en lees de advertenties

Prik gaten in mijn geheugen totdat ik tevreden ben

Ik voel me aangetrokken tot bekende omgevingen en gevaren

Ik kijk naar mijn fotoalbums en ik zie alleen vreemden