The Suffering Machine - Buck 65

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

Jackets and shoes

Pistols and pens

Poor boy, feels like I ain’t got no friends

I wake up nervous

Sunday is gloomy

Eyes on the sidewalk

Look right through me

I hear myself breathing

Trying to focus

Goodbye Babylon

Wandering hopeless

The drifter

Singing the lament to the non-trier

The isolation makes me wanna set myself on

Fire

But I don’t live anywhere

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

I pick all the flowers

Extinguish the flames

The insanity is I can remember all of their names

The bottom of the barrel

It’s no way how to be

But the cold and the silence

Beats the shit out of me

The windows are wooden

But I shouldn’t complain

I’ll just keep digging

Until I’m good and insane

Cobwebs and apple cores

Old ghosts and vestiges

The woman at the desk says I ain’t got no messages

But I don’t live anywhere

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

Lost in a haze

A fantasy in folklore

The woman I love, she don’t want me no more

Inebriated, alliviated of pain and speaking

Wild

Full-grown man, reduced to a weakling child

Hard a hearing, short-tempered, long viewing

Completely disappeared

And cleared of all wrong doing

Challenging the calendars

And tempting the clocks

Tree knocked over

Inside an empty box

And I don’t live anywhere

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

Black Angel

Black Angel

Black Angel

Carry me down

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden

Jassen en schoenen

Pistolen en pennen

Arme jongen, het voelt alsof ik geen vrienden heb

Ik word nerveus wakker

Zondag is somber

Ogen op het trottoir

Kijk recht door me heen

Ik hoor mezelf ademen

Proberen te focussen

Vaarwel Babylon

hopeloos ronddwalen

de zwerver

De klaagzang zingen voor de niet-trier

Het isolement maakt dat ik mezelf op wil zetten

Vuur

Maar ik woon nergens

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden

Ik pluk alle bloemen

Doof de vlammen

De waanzin is dat ik al hun namen kan onthouden

De onderkant van het vat

Het is geen manier om te zijn

Maar de kou en de stilte

Verslaat me de stuipen op het lijf

De ramen zijn van hout

Maar ik mag niet klagen

Ik blijf gewoon graven

Tot ik goed en gek ben

Spinnenwebben en klokhuizen

Oude geesten en overblijfselen

De vrouw aan de balie zegt dat ik geen berichten heb

Maar ik woon nergens

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden

Verdwaald in een waas

Een fantasie in folklore

De vrouw van wie ik hou, ze wil me niet meer

Dronken, verlicht van pijn en spreken

Wild

Volwassen man, gereduceerd tot een zwak kind

Slechthorend, opvliegend, lang kijken

Volledig verdwenen

En vrijgesproken van alle verkeerde handelingen

De kalenders uitdagen

En de klokken verleiden

Boom omgestoten

In een lege doos

En ik woon nergens

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden

Zwarte engel

Zwarte engel

Zwarte engel

Draag me naar beneden