Rat's Ass/Customs - Buck 65

Standin' on the side of the road with a long shadow and suitcases

Going nowhere, and I don’t care, I’m a grown man

Hold my own hand, kickin' my own ass for cryin'

I’m dyin' on the inside, they don’t know who I am

Filthy, fraught, and haunted by a guilty conscience

Runnin' away, and all because of silly nonsense

Gone since — God knows when

And I ain’t comin' back knowin' that, no one gives a rat’s ass anyway

I just wanna find a place where I can sit in a rocking chair

No matter how far, even if it means walking there

Maybe I’ll get me a dog for some company

It’s better than tryin' to figure out somebody

Give me a good book, a radio, and a sewing machine

A place in the woods by the ocean and no inbetween

I gotta get rid of these dark circles and headaches

Maybe if I meditate, rather than medicate

I can no longer hesitate, I get so frantic

But what if my wishes are overly romantic

Though, the suns too low in the sky for second guesses I reken

And I’m used to taking chances

Breakin' a few branches, and gettin' lucky now and then

Findin' some trouble, was just a matter of how and when

And now I take notes, and make boats from Burch bark

But stress still shows in my face like a birthmark

As soon as I get where I’m going I’m going to wash my hands thoroughly

And start getting out of bed earlier

It’s curious the way I’ve tried vicariously

To fly so low to the ground and so carelessly

How embarassing, I can’t wait to call it quits

Knowing that more and more tiring is all it gets

I’ve applied various and unique strategies

Read a few Greek tragedies and fasted for two weeks

Been rollin' around

In the hole in the ground

No surprise both my eyes

Are swollen shut, I’m stranded with no supplies

I need a lift…

What have I done?

Aan de kant van de weg staan ​​met een lange schaduw en koffers

Ik ga nergens heen, en het kan me niet schelen, ik ben een volwassen man

Houd mijn eigen hand vast, schop mijn eigen kont om te huilen

Ik sterf van binnen, ze weten niet wie ik ben

Smerig, beladen en achtervolgd door een schuldig geweten

Weglopen, en dat allemaal vanwege domme onzin

Verdwenen sinds — God weet wanneer

En ik kom niet terug wetende dat, het kan toch niemand iets schelen

Ik wil gewoon een plek vinden waar ik in een schommelstoel kan zitten

Het maakt niet uit hoe ver, zelfs als het betekent dat je er naartoe moet lopen

Misschien koop ik wel een hond voor een gezelschap

Het is beter dan proberen iemand te vinden

Geef me een goed boek, een radio en een naaimachine

Een plek in het bos bij de oceaan en niet ertussenin

Ik moet van die donkere kringen en hoofdpijn af

Misschien als ik mediteer in plaats van medicijnen

Ik kan niet langer aarzelen, ik word zo hectisch

Maar wat als mijn wensen overdreven romantisch zijn?

Hoewel de zonnen te laag aan de hemel staan ​​om te raden, reken ik

En ik ben gewend om risico's te nemen

Breek een paar takken en heb af en toe geluk

Problemen vinden, was alleen een kwestie van hoe en wanneer

En nu maak ik aantekeningen, en maak boten van Burch bark

Maar stress is nog steeds als een moedervlek in mijn gezicht te zien

Zodra ik aankom waar ik heen wil, ga ik mijn handen grondig wassen

En begin eerder uit bed te komen

Het is merkwaardig hoe ik plaatsvervangend heb geprobeerd

Om zo laag bij de grond en zo achteloos te vliegen

Wat beschamend, ik kan niet wachten om ermee op te houden

Wetende dat het steeds vermoeiender wordt

Ik heb verschillende en unieke strategieën toegepast

Lees een paar Griekse tragedies en vast twee weken

Ben aan het rondrollen geweest

In het gat in de grond

Geen verrassing in mijn beide ogen

Zijn opgezwollen gesloten, ik ben gestrand zonder benodigdheden

Ik heb een lift nodig...

Wat heb ik gedaan?