Heart of Stone - Buck 65, Jessica Lee

Can’t break a heart of stone

No, you’re only going to hurt yourself

It’s all or none, I know

'Cause I promise you that if

It’s meant to be, it’s up to me

Memories, I wont let them go

I’m leaving here alone

Can’t break this heart of stone

Heaviest words upon my spine;

my mouth is broken, arms are bound

Alarms are sounding, harm’s around, trouble comes, charms abound

Solitary, single;

phantom limbs that tingle

A feeling in the air tonight, st-static in the signal

I bite the dust and smash the sky, fight and cuss, askin' why

My last chance, passing by, time to kiss your ass goodbye

Watch the clock, see the setting sun disappearing

Lots of talk;

she’s regretting none, but I’m not hearing

Can’t break a heart of stone

No, you’re only going to hurt yourself

It’s all or none, I know

'Cause I promise you that if

It’s meant to be, it’s up to me

Memories, I wont let them go

I’m leaving here alone

Can’t break this heart of stone

Caught stealing, revealing distraught feeling

Got staring at the ceiling and wounds that are not healing

Faking no abuses, complication introduces

Mistaken, so it’s useless, but making no excuses

I’m as broken as a branch, didn’t even have a chance

From behind, I am advanced;

slippery slope, avalanche

At a glance, it makes no sense;

looking from below, I suppose

A vote in favour, though opposed;

a crowded room where no one goes

Can’t break a heart of stone

No, you’re only going to hurt yourself

It’s all or none, I know'

Cause I promise you that if

It’s meant to be, it’s up to me

Memories, I wont let them go

I’m leaving here alone

Can’t break this heart of stone

Hard as steel, blue and frozen solid

No idea what I’m supposed to call it

Merciless and savage, both of us were damaged

Maybe more than average, put us at a disadvantage

Man can’t live on art alone, life becomes as hard as bone

Hand was tipped, card was shown;

both forgot to guard the zone

Burn it all;

discard, atone;

now we live apart, alone

Empty chair, regard the throne;

eyes on fire, heart of stone

Can’t break a heart of stone

No, you’re only going to hurt yourself

It’s all or none, I know

'Cause I promise you that if

It’s meant to be, it’s up to me

Memories, I wont let them go

I’m leaving here alone

Can’t break this heart of stone

Kan geen hart van steen breken

Nee, je gaat alleen jezelf pijn doen

Het is alles of niets, ik weet het

Want ik beloof je dat als...

Het is de bedoeling, het is aan mij

Herinneringen, ik laat ze niet los

Ik vertrek hier alleen

Kan dit hart van steen niet breken

Zwaarste woorden op mijn rug;

mijn mond is gebroken, armen zijn gebonden

Alarmen gaan af, er is schade in de buurt, er komen problemen, charmes in overvloed

Eenzaam, alleenstaand;

fantoomledematen die tintelen

Vanavond een gevoel in de lucht, statisch in het signaal

Ik bijt in het stof en verpletter de lucht, vecht en vloek, vraag me af waarom

Mijn laatste kans, langskomen, tijd om afscheid te nemen

Kijk naar de klok, zie de ondergaande zon verdwijnen

Veel gepraat;

ze heeft nergens spijt van, maar ik hoor het niet

Kan geen hart van steen breken

Nee, je gaat alleen jezelf pijn doen

Het is alles of niets, ik weet het

Want ik beloof je dat als...

Het is de bedoeling, het is aan mij

Herinneringen, ik laat ze niet los

Ik vertrek hier alleen

Kan dit hart van steen niet breken

Betrapt op stelen, onthullend radeloos gevoel

Ik staarde naar het plafond en wonden die niet genezen

Neen, geen misbruik, complicatie introduceert

Vergis je, dus het is nutteloos, maar maak geen excuses

Ik ben zo kapot als een tak, had niet eens een kans

Van achteren ben ik gevorderd;

gladde helling, lawine

In één oogopslag slaat het nergens op;

van onderaf kijkend, denk ik:

Een stem vóór, hoewel tegen;

een drukke kamer waar niemand komt

Kan geen hart van steen breken

Nee, je gaat alleen jezelf pijn doen

Het is alles of niets, ik weet het'

Want ik beloof je dat als

Het is de bedoeling, het is aan mij

Herinneringen, ik laat ze niet los

Ik vertrek hier alleen

Kan dit hart van steen niet breken

Hard als staal, blauw en bevroren solide

Geen idee hoe ik het moet noemen

Genadeloos en woest, we waren allebei beschadigd

Misschien meer dan gemiddeld, zet ons in het nadeel

De mens kan niet alleen van kunst leven, het leven wordt zo hard als bot

Hand werd getipt, kaart werd getoond;

beiden vergaten de zone te bewaken

Verbrandt het allemaal;

weggooien, boeten;

nu wonen we apart, alleen

Lege stoel, zie de troon;

ogen in vuur en vlam, hart van steen

Kan geen hart van steen breken

Nee, je gaat alleen jezelf pijn doen

Het is alles of niets, ik weet het

Want ik beloof je dat als...

Het is de bedoeling, het is aan mij

Herinneringen, ik laat ze niet los

Ik vertrek hier alleen

Kan dit hart van steen niet breken