J'me présente - Bry

J’me présente moi c’est Bryan

A.K.A, BRY

Tu m’connais, oui c’est bien moi

Qui a le morale dans les chaussettes

Issus de Strass city

20 balais

Laisse moi remonter l'époque

Où dans mes sapes, j’me noyais

Quand j'étais p’tit ça se passais bien

Y avais pas d’prise de tête

Aujourd’hui j’ai un peu grandi

Et j’vois qu’la vie c’est pas la fête

Vous m’connaissez sous tout les angles

Mais j’suis pas bon en maths

C’que j’sais faire de mieux

C’est aimer les gens quand j’rap

Et quand j’rate ça donne quoi

Echecs sur échecs

J’avoue que ça ferai du bien

Un p’tit chèque, un p’tit chèque

Booty check, t’as pas besoin

Y m’faut pas ça pour m’animer

Mal aimer oui je le penses

Laisse moi mon dessin animé

Mon monde imaginaire

Où j’ai juste besoin de me transporté

Où j’ai juste à rêver

Des mauvais jours m'évader

Ce monde est flingué

Et j’suis pas venu armé

A part de mon stylo

Mais j’irai pas loin désolé

Un micro, une instru

Et j’me présente

La famille et les amis

Je représente

J’me présente

Mais est-ce-que j’dois l’faire

La vie m’a laisser

Un putain d’goût amer

Un micro, une instru

Et j’me présente

La famille et les amis

Je représente

J’me présente

Mais est-ce-que j’dois l’faire

La vie m’a laisser

Un putain d’goût amer

Le p’tit Bry à bien grandi

Lointain est le cartable

Les journées ensoleillé

Au bord du bac à sable

Qu’est ce que ça me manque

Des fois j’veux faire machine arrière

Refaire toute ma vie

En commençant par la primaire

Mais tout ça est impossible

Même si se mot est imparfait

Laisse moi te raconter

L’histoire du poète affamé

Ouais c’est moi

Et c’est mon art

J’me suis mis à composé

J’suis comme Mozart

Le sourire de ma mère

Ma souvent remis sur pied

Quand elle me prenait dans ses bras

J’me sentais sécurisé

Des fois j’suis fier de mes erreurs

Parce qu’elles m’ont appris à vivre

Et fier de mes échecs

Parce qu’aujourd’hui me font rire

La vie n’est pas un jeu

Mais j’arrive à jouer avec elle

Pour rejoindre mes être chères

J’aimerai bien avoir des ailes

Le sourire malgré tout ça

Je l’ai toujours gardé

Un jour je dessinerai ma vie

Pour évité de la raconter

Un micro, une instru

Et j’me présente

La famille et les amis

Je représente

J’me présente

Mais est-ce-que j’dois l’faire

La vie m’a laisser

Un putain d’goût amer

Un micro, une instru

Et j’me présente

La famille et les amis

Je représente

J’me présente

Mais est-ce-que j’dois l’faire

La vie m’a laisser

Un putain d’goût amer

Laat me mezelf voorstellen, het is Bryan

AKA, BRY

Je kent me, ja ik ben het

Wie heeft de moraal in de sokken

Van de stad Strass

20 bezems

laat me teruggaan in de tijd

Waar in mijn kleren, ik was aan het verdrinken

Toen ik klein was ging het goed

Er was geen hoofdpijn

Vandaag ben ik een beetje groot geworden

En ik zie dat het leven geen feest is

Je kent me vanuit elke hoek

Maar ik ben niet goed in wiskunde

Wat ik weet hoe ik het beste kan doen

Het is van mensen houden als ik rap

En wat gebeurt er als ik mis

Schaken op schaken

Ik geef toe dat het goed zal doen

Een kleine controle, een kleine controle

Buitcontrole, dat heb je niet nodig

Ik heb dat niet nodig om mij te animeren

Ik hou van ja ik meen het

laat me mijn cartoon

mijn denkbeeldige wereld

Waar ik alleen mezelf moet vervoeren

Waar ik gewoon moet dromen

Weg van de slechte dagen

Deze wereld is opgebrand

En ik kwam niet gewapend

Behalve mijn pen

Maar ik zal niet ver gaan sorry

Eén microfoon, één instrument

En ik stel mezelf voor

Familie en vrienden

ik vertegenwoordig

ik stel mezelf voor

Maar moet ik het doen?

Het leven verliet me

Een verdomd bittere smaak

Eén microfoon, één instrument

En ik stel mezelf voor

Familie en vrienden

ik vertegenwoordig

ik stel mezelf voor

Maar moet ik het doen?

Het leven verliet me

Een verdomd bittere smaak

Kleine Bry is goed opgegroeid

Ver is de tas

De zonnige dagen

Aan de rand van de zandbak

Wat mis ik?

Soms wil ik terug

Mijn hele leven opnieuw doen

beginnend met primair

Maar dit is allemaal onmogelijk

Zelfs als zijn woord onvolmaakt is

laat me je vertellen

Het verhaal van de hongerige dichter

Ja ik ben het

En dit is mijn kunst

Ik ben begonnen met componeren

Ik ben als Mozart

De glimlach van mijn moeder

Mijn vaak weer op de been

Toen ze me in haar armen nam

ik voelde me veilig

Soms ben ik trots op mijn fouten

Omdat ze me hebben geleerd te leven

En trots op mijn mislukkingen

Want vandaag maakt me aan het lachen

Het leven is geen spel

Maar ik kan met haar spelen

Om mijn dierbaren te bereiken

Ik wou dat ik vleugels had

De glimlach ondanks alles

Ik heb het altijd bewaard

Op een dag zal ik mijn leven tekenen

Om te voorkomen dat je het vertelt

Eén microfoon, één instrument

En ik stel mezelf voor

Familie en vrienden

ik vertegenwoordig

ik stel mezelf voor

Maar moet ik het doen?

Het leven verliet me

Een verdomd bittere smaak

Eén microfoon, één instrument

En ik stel mezelf voor

Familie en vrienden

ik vertegenwoordig

ik stel mezelf voor

Maar moet ik het doen?

Het leven verliet me

Een verdomd bittere smaak