Молодость - Браво, Жанна Агузарова

Моя молодость, ты заношена,

Как вчерашний венок, ты брошена.

И я чувствую приближение

Мне неверия и презрения.

Мне природа — холсты декораций.

Реки клюквенной крови текут.

На подмостках, где звезды пылятся,

Одиноко проходит шут.

Проигрыш

Свет упал холодный и жесткий.

На лицо твоё, на подмостки,

Грянул выстрел, крик в тишине,

Ухмыльнулся портрет на стене.

И в картине стекло разбилось,

И невнятен напев …

Толь случилось, толи случится,

Толь слова, толи отзвук слов.

Моя молодость, моя молодость…

Mijn jeugd, je bent versleten

Net als de krans van gisteren, ben je in de steek gelaten.

En ik voel het aankomen

Ik heb ongeloof en minachting.

Voor mij is de natuur het canvas van het landschap.

Rivieren van cranberry-bloedstroom.

Op het toneel waar de sterren stof verzamelen,

De nar gaat alleen.

verliezen

Het licht viel koud en hard.

Op je gezicht, op het podium,

Een schot klonk, een kreet in stilte,

Het portret aan de muur grijnsde.

En op de foto brak het glas,

En het onduidelijke gezang...

Het gebeurde gewoon, het gebeurt gewoon

Alleen woorden, alleen de echo van woorden.

Mijn jeugd, mijn jeugd...