Missing You - Brand New

I, I am feeling like a veteran,

Uncompensated for the blood I’ve left to pool on foreign grounds.

And I, sometimes reach to rub at aching legs.

But they’ve been dust for over a decade,

And you’re the limb I’ve lost but somehow I still feel it.

'Til I awake, we just hope that you made it.

We hope that you’re celebrating, with people you miss.

And burning like a beacon, guiding our ship around this hellish Sheol,

I’m happy to admit that maybe I am, a little depressed,

'Cause I’m missing you to death.

And now, (It's only records of my memory.)

It’s only records of my memory,

Some little thing you gave posthumously;

the details all dragged out.

To think, (Of all the paintings we would be without.)

Of all the paintings we would be without,

If Van Gogh had gone and died face down,

From loss of blood the night he went and hacked his ear off.

'Til I awake, we just hope that you made it.

We hope that you’re celebrating, with people you miss.

And burning like a beacon, guiding our ship around this hellish Sheol,

I’m happy to admit that maybe I am, a little depressed,

'Cause I’m missing you to death.

'Til I awake, we just hope that you made it.

We hope that you’re celebrating, with people you miss.

And burning like a beacon, guiding our ship around this hellish Sheol,

I’m happy to admit that maybe I am, a little depressed,

'Cause I’m missing you to death.

'Til I awake, we just hope that you made it.

We hope you’re as decorated, as the day that you left.

And burning like a beacon, guiding our ship around this hellish Sheol,

I’m happy to admit that maybe I am, a little depressed,

'Cause I’m missing you to death.

Ik, ik voel me een veteraan,

Niet gecompenseerd voor het bloed dat ik heb achtergelaten om op buitenlandse gronden te verzamelen.

En ik reik soms uit om over pijnlijke benen te wrijven.

Maar ze zijn al meer dan tien jaar stof,

En jij bent het ledemaat dat ik ben kwijtgeraakt, maar op de een of andere manier voel ik het nog steeds.

Tot ik wakker word, hopen we dat je het gehaald hebt.

We hopen dat je het viert, met mensen die je mist.

En brandend als een baken, ons schip rond dit helse Sjeool leidend,

Ik ben blij om toe te geven dat ik misschien een beetje depressief ben

Want ik mis je tot de dood.

En nu, (het zijn alleen records van mijn geheugen.)

Het zijn alleen records van mijn geheugen,

Iets kleins dat je postuum hebt gegeven;

de details sleepten zich allemaal naar buiten.

Om te denken, (van alle schilderijen zouden we zonder zijn.)

Van alle schilderijen waar we zonder zouden zijn,

Als Van Gogh was heengegaan en met zijn gezicht naar beneden was gestorven,

Van bloedverlies op de avond dat hij ging en zijn oor afhakte.

Tot ik wakker word, hopen we dat je het gehaald hebt.

We hopen dat je het viert, met mensen die je mist.

En brandend als een baken, ons schip rond dit helse Sjeool leidend,

Ik ben blij om toe te geven dat ik misschien een beetje depressief ben

Want ik mis je tot de dood.

Tot ik wakker word, hopen we dat je het gehaald hebt.

We hopen dat je het viert, met mensen die je mist.

En brandend als een baken, ons schip rond dit helse Sjeool leidend,

Ik ben blij om toe te geven dat ik misschien een beetje depressief ben

Want ik mis je tot de dood.

Tot ik wakker word, hopen we dat je het gehaald hebt.

We hopen dat je net zo versierd bent als de dag dat je wegging.

En brandend als een baken, ons schip rond dit helse Sjeool leidend,

Ik ben blij om toe te geven dat ik misschien een beetje depressief ben

Want ik mis je tot de dood.