Исповедь реабелитанта - Божья Коровка

Жизнь моя пустая банка,

В ней была большая пьянка,

Проводы, несчастная любовь.

Только я не обломался

Как из армии вернулся,

Все запело, заплясало вновь.

Пел я песни под гитару,

Задавал тусовке жару,

И девчонок доводил до слез,

Все гулял да веселился,

Увольнялся, разводился

В общем, жизнь летела под откос.

Все гулял да веселился,

Увольнялся, разводился

Жизнь моя летела под откос.

Думал я, что счастье в малом,

Было бы друзей навалом,

Только вот когда пришла беда,

Я стучался к людям в двери,

Мне в ответ рычали звери,

Много ясным стало мне тогда.

Я стучался к людям в двери,

Мне в ответ рычали звери,

Ох, и натерпелся я тогда.

Жил я жизнью не богатой,

С неба звезд не греб лопатой,

В звездах я хотел увидеть свет,

Только вот, что интересно,

Этот самый свет небесный,

Он глазам людским не виден, нет.

Вот и я его не видел,

Скольких я людей обидел,

Господи помилуй и прости.

По дорогам жизни шумной,

Больше этот груз безумный,

Я не в состоянии нести.

Жизнь была — большая пьянка,

А теперь пустая банка,

От нее избавиться хочу,

Мне бы в храм найти дорогу,

Чтобы помолиться Богу,

Он зажжет души моей свечу.

Mijn leven is een lege pot

Er zat een grote drank in,

Afzien, ongelukkige liefde.

Alleen ik brak niet af

Toen hij terugkeerde uit het leger,

Alles zong, danste weer.

Ik zong liedjes met een gitaar,

Zet het feest in vuur en vlam

En bracht de meisjes tot tranen,

Iedereen liep en had plezier,

gepensioneerd, gescheiden

Over het algemeen ging het leven bergafwaarts.

Iedereen liep en had plezier,

gepensioneerd, gescheiden

Mijn leven vloog bergafwaarts.

Ik dacht dat geluk in kleine dingen zit,

Het zouden massaal vrienden zijn,

Pas toen er problemen kwamen

Ik klopte op de deuren van mensen,

Dieren gromden als reactie op mij,

Veel werd me toen duidelijk.

Ik klopte op de deuren van mensen,

Dieren gromden als reactie op mij,

Oh, en ik heb toen geleden.

Ik leefde een leven dat niet rijk was,

Roei de sterren niet uit de lucht met een schop,

In de sterren wilde ik het licht zien

Net wat interessant is

Dit zeer licht van de hemel,

Het is niet zichtbaar voor menselijke ogen, nee.

Dus ik heb hem niet gezien,

Hoeveel mensen heb ik beledigd?

Heer, ontferm u en vergeef.

Op de wegen van het lawaaierige leven,

Meer deze lading is krankzinnig,

Ik kan het niet verdragen.

Het leven was een grote drank

En nu een lege pot

Ik wil van haar af

Ik zou graag een weg naar de tempel willen vinden,

Om tot God te bidden

Hij zal een kaars voor mijn ziel aansteken.