Dancing on the Edge of Our Graves - Born Ruffians

Four thousand four hundred days and we’re still swimming deeper

Two nameless decades, now our memories go into the aether

We get so lost sometimes

Filling holes that don’t need fixing

And tide is rushing under foot, we’re walking heavy

Poor hunter named Stanley and his youngest daughter Rita

Ran all the way into Chicago, got lost in the winter

They’d get so cold sometimes

Crossing train tracks, lifting rations

At night under a sea and bridge he’d sit and tell her

How some people don’t change

I think they’re strange

So do you

Out of their range

I feel the rage

Coming soon

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

We’re dancing on the edge of our graves

Four thousand four hundred days and we’re still swimming deeper

Two nameless decades, now our memories go into the aether

We get so lost sometimes

Filling holes that don’t need fixing

And hiding footprints in the snow, we’re walking heavy

Now some people are strange

I hope they change

So do you

Out of their range

I feel the ash coming to consume

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

We’re dancing on the edge of our graves

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

Dancing, dancing on the edge of our graves

Dancing on the edge of our

Vierduizend vierhonderd dagen en we zwemmen nog steeds dieper

Twee naamloze decennia, nu gaan onze herinneringen de ether in

We zijn soms zo verdwaald

Gaten vullen die niet gerepareerd hoeven te worden

En het tij raast onder de voet, we lopen zwaar

Arme jager genaamd Stanley en zijn jongste dochter Rita

Liep helemaal naar Chicago, verdwaalde in de winter

Ze zouden het soms zo koud krijgen

Treinrails oversteken, rantsoenen opheffen

'S Nachts onder een zee en een brug zat hij haar te vertellen

Hoe sommige mensen niet veranderen

Ik vind ze vreemd

Jij ook

Buiten hun bereik

Ik voel de woede

Komt binnenkort

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze

We dansen op de rand van ons graf

Vierduizend vierhonderd dagen en we zwemmen nog steeds dieper

Twee naamloze decennia, nu gaan onze herinneringen de ether in

We zijn soms zo verdwaald

Gaten vullen die niet gerepareerd hoeven te worden

En voetafdrukken verbergen in de sneeuw, we lopen zwaar

Nu zijn sommige mensen vreemd

Ik hoop dat ze veranderen

Jij ook

Buiten hun bereik

Ik voel de as komen om te consumeren

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze

We dansen op de rand van ons graf

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze

Dansen, dansen op de rand van onze graven

Dansen op de rand van onze