Knife In The Drawer - Ben Watt

Night has descended on this corner of Eden

I’m sending this message to see if you’re working

The temperature drops down at the base of the valley

No lights from the houses

I was told you’d escaped to a place past the marker

With a few rolls of film, which I hope you’ve been using

In the drawer I found the knife that you left

Now unused as a mark of respect

I picture you needing it still

Are you in need of it still?

I re-live the last night when you danced at the party

Your t-shirt was stained and your hair was unruly

You called out the names of the all the people arriving

Laughing at first, before soon disappearing

And the look that you gave to the friends who remained

Was as cold as the stone though they were never to blame

And your face comes to me clear

So much underneath the veneer

I have questions from numerous names

You still run the game

I’m fine if you’re asking, well, I’m greyer but settled

With a new set of friends now and a pattern is forming

I never said thank you for all the things that you offered

I’ll leave it there, and you can take it or leave it

Up on the hills the fir trees are lit by the moon

Oh, darling it started with a hunger

In the drawer I found the knife that you left

Now unused as a mark of respect

I picture you needing it still

Are you in need of it still?

First I was late and I don’t know what I finally said to you

Ruin of cold light falling

You always knew the family names that would take a final day to cave

A little more worn away, that is how we figure time

Found a vivid lesson I could take and then I turned the tide

I don’t know what I fear or formalise, I’ll never know

And you, oh why?

I wanna know what it’s still only that I’m aching

Oh, but I’m ok

Faced a little known world, laid something bare

Nullified all the feelings that I ever knew

Lit a fire to stay away, I’m fine now

You don’t know how really close we were

De nacht is gevallen in deze hoek van Eden

Ik stuur dit bericht om te zien of je aan het werk bent

De temperatuur daalt aan de voet van de vallei

Geen lampen van de huizen

Er is mij verteld dat je bent ontsnapt naar een plaats voorbij de markering

Met een paar filmrolletjes, waarvan ik hoop dat je ze hebt gebruikt

In de la vond ik het mes dat je had achtergelaten

Nu ongebruikt als een teken van respect

Ik kan me voorstellen dat je het nog steeds nodig hebt

Heb je het nog steeds nodig?

Ik herbeleef de laatste avond toen je danste op het feest

Je t-shirt was bevlekt en je haar was weerbarstig

Je riep de namen van alle mensen die arriveerden

Eerst lachen, voordat hij snel verdwijnt

En de blik die je gaf aan de vrienden die overbleven

Was zo koud als de steen, hoewel ze nooit de schuld kregen

En je gezicht komt duidelijk naar me toe

Zo veel onder het fineer

Ik heb vragen van verschillende namen

Je speelt het spel nog steeds

Ik vind het prima als je het vraagt, nou, ik ben grijzer maar gesetteld

Met een nieuwe reeks vrienden nu en een patroon wordt gevormd

Ik heb je nooit bedankt voor alle dingen die je hebt aangeboden

Ik laat het daar, en je kunt het nemen of laten

Op de heuvels worden de dennenbomen verlicht door de maan

Oh, schat, het begon met honger

In de la vond ik het mes dat je had achtergelaten

Nu ongebruikt als een teken van respect

Ik kan me voorstellen dat je het nog steeds nodig hebt

Heb je het nog steeds nodig?

Eerst was ik te laat en ik weet niet wat ik uiteindelijk tegen je zei

Ruïne van vallend koud licht

Je kende altijd de familienamen die een laatste dag nodig hadden om te graven

Iets meer afgesleten, zo schatten we tijd in

Ik vond een levendige les die ik kon volgen en toen keerde ik het tij

Ik weet niet wat ik vrees of formaliseer, ik zal het nooit weten

En jij, oh waarom?

Ik wil weten wat het is, alleen heb ik pijn

Oh, maar ik ben ok

Geconfronteerd met een weinig bekende wereld, iets blootgelegd

Alle gevoelens teniet gedaan die ik ooit heb gekend

Steek een vuur aan om weg te blijven, het gaat nu goed met mij

Je weet niet hoe close we waren