Empty Bottles - Ben Watt

Crippled anger from a crippled brain

Crippled footsteps through a crippled train

Bloody head wound leaves a bloody stain

On a raincoat smelling from the rain

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

Knees together, handbag nicely perched

Her dateline boyfriend left her in the lurch

And through the window she keeps her constant stare

Which is funny, because there’s nothing there

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

The carriage lurches like the drunken man

Swaying sideways through the wasteland

While never flinching, the wheels keep tight reign

Like the girl, like the girl staring through the pane

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

Oh, it’s the last train

It’s the last train home

Is that any comfort?

Is that any comfort?

Is that any comfort?

Verlamde woede van een verlamd brein

Verlamde voetstappen door een kreupele trein

Bloedige hoofdwond laat een bloederige vlek achter

Op een regenjas die ruikt naar de regen

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

Knieën bij elkaar, handtas mooi neergestreken

Haar dateline-vriendje heeft haar in de steek gelaten

En door het raam blijft ze constant staren

Wat grappig is, want er is niets

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

De koets slingert als de dronken man

Zijwaarts zwaaiend door de woestenij

Terwijl ze nooit terugdeinzen, blijven de wielen strak regeren

Zoals het meisje, zoals het meisje dat door de ruit staart

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

Oh, het is de laatste trein

Het is de laatste trein naar huis

Is dat een troost?

Is dat een troost?

Is dat een troost?