Golden Ratio - Ben Watt

High on the cliff overlooking the sea

Been walking an hour under this sky

See the gulls as they fly below

In winter these paths disappear under snow

Here I come and here I go

Is this a momentary golden ratio?

Oh, I could imagine that it was me

Yeah, I could imagine this could be me

Up on the down overlooking the sea

But something inside is pulling at me

It mocks this voice that’s speaking now

It slights this loud unworldy appeal

It strolls to the point where this morning ends

And makes an illusion of everything I feel

‘What am I thinking this could be me?'

It says, ‘What am I thinking this could be me?'

I’m down in the lane now and I’m walking home

Let me walk to the beat of my own metronome

Yeah, let my fingers brush the gorse

Give me salt lips for a sea horse

I want no regrets and no remorse

I want to see life as its own resource

Because I’ve seen those birds as they wheel below

I’ve seen these paths under winter snow

Here I come, don’t let me go

I want a momentary golden, golden, golden ratio

Yeah, let me imagine that it is me

Because I truly imagined that it was me

I was flung open I was alive

I was flung open I was alive

Yes, it was me

Hoog op de klif met uitzicht op zee

Heb een uur onder deze lucht gelopen

Zie de meeuwen terwijl ze hieronder vliegen

In de winter verdwijnen deze paden onder de sneeuw

Hier kom ik en hier ga ik

Is dit een tijdelijke gulden snede?

Oh, ik kon me voorstellen dat ik het was

Ja, ik kon me voorstellen dat ik dit zou kunnen zijn

Boven op de benedenverdieping met uitzicht op de zee

Maar iets van binnen trekt aan me

Het bespot deze stem die nu spreekt

Het verzacht deze luide wereldvreemde aantrekkingskracht

Het loopt naar het punt waar deze ochtend eindigt

En maakt een illusie van alles wat ik voel

'Wat denk ik dat ik zou kunnen zijn?'

Er staat: 'Wat denk ik dat ik zou kunnen zijn?'

Ik ben nu in de baan en ik loop naar huis

Laat me lopen op het ritme van mijn eigen metronoom

Ja, laat mijn vingers de gaspeldoorn strelen

Geef me zoutlippen voor een zeepaardje

Ik wil geen spijt en geen spijt

Ik wil het leven zien als zijn eigen hulpbron

Omdat ik die vogels heb gezien terwijl ze naar beneden cirkelen

Ik heb deze paden onder wintersneeuw gezien

Hier kom ik, laat me niet gaan

Ik wil een tijdelijke gulden, gulden, gulden snede

Ja, laat me voorstellen dat ik het ben

Omdat ik me echt verbeeldde dat ik het was

Ik werd opengegooid, ik leefde nog

Ik werd opengegooid, ik leefde nog

Ja, ik was het