This Loneliness Won’t Be the Death of Me - Being As An Ocean

I swear this isn’t the end but I still feel so alone

Even when I’m surrounded by my best friends

Words can’t penetrate a tree in the wind

I bend

Falling faster into the depths

I’m falling, I’m falling

Under such depression;

I can barely even catch my breath

Words can’t mend, and love does not sink in

Why can’t I see your face?

Clawing at my chest, looking for some sort of reprieve

I swear this isn’t the end

But when will I feel comfortable in my own skin?

Clawing at my chest, looking for some sort of reprieve

I swear this isn’t the end

Knowing fundamental truth doesn’t seem to matter, after such tremendous abuse

'Cause I’ve worked this ground since my youth

And still, the land has yet to bare any sort of fruit

I’ll continue to toil and plough

Hoping one day I’ll make you proud

What have I got to show?

As I wipe the sweat from my brow

So tired, so tired of showing love so deep, that most aren’t even willing to

feel

See what I’m seeing, open your eyes and recognize that this is real

This season brings darkness so profound

I’ve become lost and can’t seem to be found

Contorted, racked with pain

I know I should feel free

Yet I continue to sing this sad refrain

I can’t sleep, and food has lost it’s taste

God, I’m so sick of this place

(I hear my name and I’m a long way away)

And I’m touched by the hands of a brother

And like a rush, passing through my exterior

(I hear my name and I’m a long way away)

I hear my name, a hush

A son, loved by a father

(I hear my name and I’m a long way away)

I’ve been made alive, again

I’m alive, again

Ik zweer dat dit niet het einde is, maar ik voel me nog steeds zo alleen

Zelfs als ik omringd ben door mijn beste vrienden

Woorden kunnen in de wind niet door een boom dringen

Ik buig

Sneller in de diepte vallen

Ik val, ik val

Onder een dergelijke depressie;

Ik kan zelfs amper op adem komen

Woorden zijn niet te herstellen, en liefde dringt niet door

Waarom kan ik je gezicht niet zien?

Klauwend aan mijn borst, op zoek naar een soort van uitstel

Ik zweer dat dit niet het einde is

Maar wanneer zit ik lekker in mijn vel?

Klauwend aan mijn borst, op zoek naar een soort van uitstel

Ik zweer dat dit niet het einde is

Het kennen van de fundamentele waarheid lijkt er niet toe te doen, na zo'n enorm misbruik

Want ik heb deze grond sinds mijn jeugd bewerkt

En toch heeft het land nog geen vruchten afgeworpen

Ik zal blijven zwoegen en ploegen

In de hoop dat ik je op een dag trots zal maken

Wat moet ik laten zien?

Terwijl ik het zweet van mijn voorhoofd veeg

Zo moe, zo moe van het tonen van liefde zo diep, dat de meesten niet eens bereid zijn om

voelen

Kijk wat ik zie, open je ogen en erken dat dit echt is

Dit seizoen brengt duisternis zo diep

Ik ben verdwaald en kan niet worden gevonden

Verwrongen, gekweld door pijn

Ik weet dat ik me vrij moet voelen

Toch blijf ik dit droevige refrein zingen

Ik kan niet slapen en eten heeft zijn smaak verloren

God, ik ben deze plek zo zat

(Ik hoor mijn naam en ik ben ver weg)

En ik ben geraakt door de handen van een broer

En als een rush, die door mijn buitenkant gaat

(Ik hoor mijn naam en ik ben ver weg)

Ik hoor mijn naam, een stilte

Een zoon, geliefd door een vader

(Ik hoor mijn naam en ik ben ver weg)

Ik ben weer tot leven gewekt

Ik leef weer,