Glow - Being As An Ocean

There can be so much tragedy in a smile

Such desperation in embrace

We all ache for a taste of humanity

As the widow, for one last glimpse of her beloved’s face

We all ache

We all long for security

Sanctuary, belonging

What then prompts the heart of stone

Often the object of overlooked affections

To slash and burn

Before the harvest reaps what was sewn

To look half-themselves in the eyes

See the scars on their skin

And continue to not pay fucking attention

Like street lamps, we glow so dim

Like four walls, you’ve shut me in

(«This is a dream, and in dreams, you can do anything you darn please!»)

(I can’t stop paying attention!)

Like street lamps, we glow so dim

Shattered people, shatter hopes

Like four walls, you’ve shut me in

Don’t be misery’s company

ni em tuhs ev’uoy, sllaw ruof ekiL

If only more of us would choose to look back

Contemplate those springs of youth

Recollections of laughter

Recall that sense of wonder, when nothing else seemed to matter

Time has a funny way of coercion

Tricks us into thinking that our past dreams

We’re only passing lunacies, better scattered to the wind

Lamenting «I'll never love like my first, though I’ve forgotten their kiss

I’ll never truly be happy, though I can’t remember the joys of heaven»

I can’t stop paying attention

I swear I’ll keep remembering!

Like street lamps, we glow so dim

Due to the shade in which we’re placed

Like four walls, you’ve shut me in

Homes were never meant to be prisons!

So every time I pick up a mic

I pray my words only serve to remind

This life is what we make of it

Though we can feel so trapped in our own minds

From every morning’s breath, we can choose

End the cycles of self abuse

I’ll embrace the vulnerable

I’ll embrace the broken

We can only know what we’re shown

And I know that Love is worth the risk

Blood is thicker than the water of the womb

Let me kiss the scars on your wrists

And no matter who has told you differently…

You are worth everything

You are worth everything

Er kan zoveel tragiek in een glimlach zitten

Wat een wanhoop in omhelzing

We snakken allemaal naar een stukje menselijkheid

Als weduwe, voor een laatste glimp van het gezicht van haar geliefde

We hebben allemaal pijn

We verlangen allemaal naar veiligheid

Heiligdom, erbij horen

Wat roept het hart van steen dan op?

Vaak het voorwerp van over het hoofd geziene genegenheden

Slashen en branden

Voordat de oogst oogst wat genaaid is

Om half in de ogen te kijken

Zie de littekens op hun huid

En blijf er verdomd geen aandacht aan besteden

Net als straatlantaarns, gloeien we zo zwak

Als vier muren heb je me opgesloten

(«Dit is een droom, en in dromen kun je alles doen wat je maar wilt!»)

(Ik kan niet stoppen met opletten!)

Net als straatlantaarns, gloeien we zo zwak

Verpletterde mensen, verbrijzel hoop

Als vier muren heb je me opgesloten

Wees niet het gezelschap van ellende

ni em tuhs ev'uoy, sllaw ruof ekiL

Als alleen meer van ons ervoor zouden kiezen om terug te kijken

Overweeg die bronnen van de jeugd

Herinneringen aan het lachen

Denk aan dat gevoel van verwondering, toen niets anders er toe leek te doen

Tijd heeft een grappige manier van dwang

Laat ons denken dat onze dromen uit het verleden

We passeren alleen maar gekken, beter verspreid in de wind

Lamenteren "Ik zal nooit liefhebben zoals mijn eerste, hoewel ik hun kus ben vergeten"

Ik zal nooit echt gelukkig zijn, hoewel ik me de geneugten van de hemel niet kan herinneren»

Ik kan niet stoppen met opletten

Ik zweer dat ik het zal blijven onthouden!

Net als straatlantaarns, gloeien we zo zwak

Door de schaduw waarin we staan

Als vier muren heb je me opgesloten

Huizen waren nooit bedoeld als gevangenissen!

Dus elke keer als ik een microfoon pak

Ik bid dat mijn woorden alleen dienen om te herinneren

Dit leven is wat we ervan maken

Hoewel we ons zo gevangen kunnen voelen in onze eigen geest

Van elke ochtendademhaling kunnen we kiezen

Beëindig de cyclus van zelfmisbruik

Ik zal de kwetsbaren omarmen

Ik zal de gebrokenen omarmen

We kunnen alleen weten wat we te zien krijgen

En ik weet dat liefde het risico waard is

Bloed is dikker dan het water van de baarmoeder

Laat me de littekens op je polsen kussen

En wie je ook iets anders heeft verteld...

Je bent alles waard

Je bent alles waard