The World as a Stage - Being As An Ocean

The nights ablaze with blue and red, blurs gliding silent.

As the first arrived on the scene, illuminating so vividly

The darkness of man, obscene.

The blood on his shirt staining darker

than that of the flashing red,

waving above his head a crimson branded beam;

an abused lover in the grass on her knees.

Pleading, cowering, trembling.

Observe the theatrics;

witness the play of man.

Anger, violence, and jealousy

are set to destroy all that we have.

We’ve turned our shame into rage.

Can’t you see it’s we who’ve set the stage?

Using a spade, meant to plow and sow, as a blade,

sharpened, held to our brother’s throat.

A child peeks her head out into the dark hallway.

The soft white of the night light shines somewhere behind.

She stepped out and began to pray

Observe the theatrics;

witness the play of man.

We’ve turned our shame into rage.

It’s we who’ve set the stage.

De nachten in vuur en vlam met blauw en rood, wazig glijden stil.

Toen de eerste ter plaatse kwam, zo levendig verlicht

De duisternis van de mens, obsceen.

Het bloed op zijn shirt kleurt donkerder

dan die van het knipperende rode,

boven zijn hoofd een karmozijnrode gebrandmerkte balk zwaaien;

een mishandelde minnaar in het gras op haar knieën.

Smekend, ineengedoken, bevend.

Observeer de theatrale;

getuige zijn van het spel van de mens.

Woede, geweld en jaloezie

zijn ingesteld om alles wat we hebben te vernietigen.

We hebben onze schaamte omgezet in woede.

Zie je niet dat wij het zijn die het podium hebben bepaald?

Met behulp van een schop, bedoeld om te ploegen en te zaaien, als een mes,

geslepen, tegen de keel van onze broer gedrukt.

Een kind gluurt met haar hoofd de donkere gang in.

Het zachte wit van het nachtlampje schijnt ergens achter.

Ze stapte uit en begon te bidden

Observeer de theatrale;

getuige zijn van het spel van de mens.

We hebben onze schaamte omgezet in woede.

Wij zijn het die het podium hebben bepaald.