Even the Dead Have Their Tasks - Being As An Ocean

We pack up our gear

And we’re gone again

Driven by passion, outward

Away from family and friends

But what they can’t see

Is that every day I’m drowning in a sea

Of faces that I miss so desperately

With each flashing countenance

A torrent of emotion, joy, and memories

The people I’ve grown to love so deeply

Throughout the years

I’ve chosen a big family

And the weight of their absence

Has brought me more than once to tears

I wake from sleep violently

Only to witness those lives and faces

Disappear slowly behind me

(I'm drowning)

Again I’m pulled back into deep waters

Washed further away from my sisters and brothers

Am I truly living a dream

When the only time I spend with you is in my sleep?

How am I to stay the course, to remain bold

When all those my heart longs for

Remain firmly anchored at home

Am I truly living a dream

When the only time I spend with you is in my sleep?

With every «it's-been-awhile"embrace

I wish it could last an eternity

Silently praying for the courage to say

«Oh G-d, how I’ve missed you!

I’ve seen you in my sleep!

We were laughing, crying, joking

You know, the way it used to be

Back when we younger and all that much more free

I just hope you see that nothing’s changed between you and me

No matter the time we’ve spent apart

I know it’s not always easy to show it

But please believe that I carried you in my heart

That you were with me through every mile

I could have sworn I saw your phantom standing in the aisle!»

It seems you already know what I’m thinking

And that, even after all this time

Some things still do go without saying

We savored the taste of our sweet youth

And now, with calloused hands, gather the remaining fruit

To go any farther, we must endure further pains

Skinned, mashed, and finally strained

Fermenting in the time spent away

Only to return with a fine vintage

To cheers to the health of those who stayed

We pakken onze spullen in

En we zijn weer weg

Gedreven door passie, naar buiten

Weg van familie en vrienden

Maar wat ze niet kunnen zien

Is dat ik elke dag verdrink in een zee?

Van gezichten die ik zo hard mis

Met elk knipperend gelaat

Een stroom van emotie, vreugde en herinneringen

De mensen van wie ik zo veel ben gaan houden

Door de jaren heen

Ik heb een groot gezin gekozen

En het gewicht van hun afwezigheid

Heeft me meer dan eens tot tranen gebracht

Ik word heftig wakker uit de slaap

Alleen om getuige te zijn van die levens en gezichten

Verdwijn langzaam achter me

(Ik verdrink)

Opnieuw word ik teruggetrokken in diepe wateren

Verder weggespoeld van mijn zussen en broers

Leef ik echt een droom

Wanneer de enige tijd die ik met je doorbreng in mijn slaap is?

Hoe moet ik op koers blijven, vet blijven?

Wanneer al die mensen waar mijn hart naar verlangt

Blijf thuis stevig verankerd

Leef ik echt een droom

Wanneer de enige tijd die ik met je doorbreng in mijn slaap is?

Bij elke «het is al een tijdje» omhelzing

Ik wou dat het een eeuwigheid kon duren

Zwijgend biddend om de moed om te zeggen:

«O God, wat heb ik je gemist!

Ik heb je in mijn slaap gezien!

We lachten, huilden en maakten grapjes

Je weet wel, zoals het vroeger was

Toen we jonger waren en allemaal veel vrijer

Ik hoop alleen dat je ziet dat er niets is veranderd tussen jou en mij

Ongeacht de tijd die we apart hebben doorgebracht

Ik weet dat het niet altijd gemakkelijk is om het te laten zien

Maar geloof alsjeblieft dat ik je in mijn hart droeg

Dat je elke kilometer bij me was

Ik zou zweren dat ik je spook in het gangpad zag staan!»

Het lijkt erop dat je al weet wat ik denk

En dat, zelfs na al die tijd

Sommige dingen zijn nog steeds vanzelfsprekend

We hebben genoten van de smaak van onze zoete jeugd

En nu, met eeltige handen, verzamel het resterende fruit

Om verder te gaan, moeten we nog meer pijn verduren

Gevild, gepureerd en tenslotte gespannen

Fermenteren in de tijd dat je weg bent

Alleen om terug te keren met een mooie vintage

Proost op de gezondheid van degenen die zijn gebleven