Fili Del Tram - Beba

Fili del tram tagliano la città

L’aria che tira là ce l’ho dentro

Il posto in cui sono cresciuta presto

Non riesco a stare in equilibrio

Sui fili del tram senza elettricità

Non so dove si va, ma ci salgo

Se tu puoi fermarlo, fallo adesso

Dei fili del tram perdo il conto da un pezzo

Sa di fumo e miele la mia città

Di quanto tutto quanto dorme, tranne quel bar

Dove se è buono l’ultimo insieme al cornetto

L’alba qui è speciale, te l’avevo detto

È come un’amica che non senti mai

Che anche s non chiede lo sa come stai

Ch quando sei nervosa non saluti e vai di fretta

Ti dice: «Ora rallenta, davvero, dammi retta»

Ma ti dico, no, oh-oh, oh-oh, oh-oh, oh-oh

Mi perdo in mille viaggi, ma poi mi ritroverò

Mentre cammino sempre dritta sui

Fili del tram tagliano la città

L’aria che tira là ce l’ho dentro

Il posto in cui sono cresciuta presto

Non riesco a stare in equilibrio

Sui fili del tram senza elettricità

Non so dove si va, ma ci salgo

Se tu puoi fermarlo, fallo adesso

Dei fili del tram perdo il conto da un pezzo

Dove siamo?

Chiedo a Siri

Ho fatto già duecento giri

Gli occhi come due zaffiri

Quanto il sole di Milano

Che entra dalla finestra

L’ho arredata da sola

Ci vivo, ma non è questa casa mia, dista un’ora

Ho preso tutto e sono andata a Roma

Pensa che può fare una se s’innamora

E lei si potrebbe offendere, ma non lo fa

Perché poi dovunque vada mi riporta qua

Ma ti dico, no, oh-oh, oh-oh, oh-oh, oh-oh

Mi perdo in mille viaggi, ma poi mi ritroverò

Mentre cammino sempre dritta sui

Fili del tram tagliano la città

L’aria che tira là ce l’ho dentro

Il posto in cui sono cresciuta presto

Non riesco a stare in equilibrio

Sui fili del tram senza elettricità

Non so dove si va, ma ci salgo

Se tu puoi fermarlo, fallo adesso

Dei fili del tram perdo il conto da un pezzo

Tramdraden snijden door de stad

De lucht die daar waait, zit in mij

De plek waar ik vroeg ben opgegroeid

Ik kan het evenwicht niet bewaren

Op de tramdraden zonder stroom

Ik weet niet waar ik heen moet, maar ik ga naar boven

Als je het kunt stoppen, doe het dan nu

Ik ben de tel van de tramdraden al een hele tijd kwijt

Mijn stad smaakt naar rook en honing

Over hoeveel alles slaapt, behalve die balk

Waar als de laatste goed is samen met de croissant

De zonsopgang hier is speciaal, dat zei ik toch

Het is als een vriend waar je nooit iets van hoort

Wie, zelfs als het niet vraagt, weet hoe het met je gaat

Dat als je zenuwachtig bent, je geen gedag zegt en haast hebt

Hij zegt tegen je: "Rustig nu, echt, luister naar me"

Maar ik zeg je, nee, oh-oh, oh-oh, oh-oh, oh-oh

Ik verdwaal in duizend reizen, maar dan zal ik mezelf vinden

Terwijl ik altijd rechtdoor loop

Tramdraden snijden door de stad

De lucht die daar waait, zit in mij

De plek waar ik vroeg ben opgegroeid

Ik kan het evenwicht niet bewaren

Op de tramdraden zonder stroom

Ik weet niet waar ik heen moet, maar ik ga naar boven

Als je het kunt stoppen, doe het dan nu

Ik ben de tel van de tramdraden al een hele tijd kwijt

Waar we zijn?

Ik vraag Siri

Ik heb al tweehonderd ronden gereden

Ogen als twee saffieren

Net zoveel als de Milanese zon

Dat komt door het raam naar binnen

Ik heb het zelf ingericht

Ik woon daar, maar dit is niet mijn huis, het is een uur rijden

Ik kreeg alles en ging naar Rome

Bedenk wat iemand kan doen als ze verliefd worden

En ze zou beledigd kunnen zijn, maar ze doet het niet

Want waar ik ook ga, het brengt me hier terug

Maar ik zeg je, nee, oh-oh, oh-oh, oh-oh, oh-oh

Ik verdwaal in duizend reizen, maar dan zal ik mezelf vinden

Terwijl ik altijd rechtdoor loop

Tramdraden snijden door de stad

De lucht die daar waait, zit in mij

De plek waar ik vroeg ben opgegroeid

Ik kan het evenwicht niet bewaren

Op de tramdraden zonder stroom

Ik weet niet waar ik heen moet, maar ik ga naar boven

Als je het kunt stoppen, doe het dan nu

Ik ben de tel van de tramdraden al een hele tijd kwijt