Covet - Beautiful Eulogy

I heard early in life you deal with the hand your dealt

But it was unconcerned words from people who never felt

Or never needed

I pleaded so many times to be seated among the wealthy

Only to be greeted with a blank look for looking for help

You can see it in my face

Got me dreaming of leaving this place

To obtain a better life for mine

And aspire to provide for my wife and I

I’ve never been afraid to use my hands

Or get them dirty

In fact I work just as hard as any other man

If I could get just one wish

My hope would be to get one chance

To strike it rich and switch my circumstance

And advance myself to count myself as one of them

You know them

The ones who never have to pretend to be

Who have money for everything

Who never have any enemies

Who write checks then check out

And never have to worry about anything

I wanna live like that

Because what they got

Is a lot more appealing than what I got

They got no care for me

So I should take a little bit of what they got

Why not?

«As we continue on, scene 2 to the story.»

Fast forward past my formative years

And it appears I’m stuck here

Looking back on wasted years

And I got nothing to look forward to

Unclear where to steer

Where to go or

How to get far from here

Far away from the shed where I lay my head

And often shed my tears

Deep down I long for a place to belong

Safe and calm

It seems I always went the wrong way

Now all my dreams are gone

No destination left for me, no destiny to manifest

Trying to catch butterflies

But I got a hole in my net

I want to escape and run away

Because every day I’m forced to fake it

If the opportunity showed it’s ugly face then I would take it

And no one would expect it

Guess I never had the heart to tell them I wanted a fresh start,

cause I’ve been barely getting by for a long time

It’s easier to leave and never have to see them bleed

And I might sound like a coward

But inside I feel powerless

They say the eyes are the windows to your soul

If so then my windows are broken glass

Shattered pieces that’s

Where I hide and keep my secrets at

«And now the story makes a hard turn left.

Scene 3»

Before the world began and the fall of man

You unfolded the drama of salvation’s plan

And though we violate

We’re cursed by the law

He sent his son to die

And he absorbed it all

We covet, we kill

Our throats are open graves

We lie and we steal but he still saves

It’s happening now

New hearts will burn

All creation yearns for the King’s return

Ik hoorde al vroeg in je leven dat je handelt met de hand die je hebt gedeeld

Maar het waren onbezorgde woorden van mensen die nooit hebben gevoeld

Of nooit nodig

Ik heb zo vaak gepleit om tussen de rijken te zitten

Alleen om te worden begroet met een blanco blik om hulp te zoeken

Je kunt het aan mijn gezicht zien

Ik droom ervan deze plek te verlaten

Om een ​​beter leven voor mij te krijgen

En streven om te zorgen voor mijn vrouw en ik

Ik ben nooit bang geweest om mijn handen te gebruiken

Of maak ze vuil

In feite werk ik net zo hard als elke andere man

Als ik maar één wens mocht krijgen

Ik hoop dat ik één kans krijg

Om het rijk te maken en mijn situatie te veranderen

En mezelf vooruit helpen om mezelf als een van hen te tellen

Je kent hen

Degenen die nooit hoeven te doen alsof ze zijn

Die overal geld voor hebben?

Die nooit vijanden hebben?

Wie cheques uitschrijft, checkt dan uit

En u hoeft zich nooit ergens zorgen over te maken

Ik wil zo leven

Want wat hebben ze?

Is veel aantrekkelijker dan wat ik heb?

Ze zorgen niet voor mij

Dus ik moet een klein beetje nemen van wat ze hebben

Waarom niet?

«Als we verder gaan, scène 2 van het verhaal.»

Snel vooruit voorbij mijn vormende jaren

En het lijkt erop dat ik hier vastzit

Terugkijkend op verspilde jaren

En ik heb niets om naar uit te kijken

Onduidelijk waar te sturen

Waarheen of

Hoe kom je ver van hier

Ver weg van de schuur waar ik mijn hoofd neerleg

En heb vaak mijn tranen gelaten

Diep van binnen verlang ik naar een plek om bij te horen

Veilig en rustig

Het lijkt erop dat ik altijd de verkeerde kant op ging

Nu zijn al mijn dromen weg

Geen bestemming meer voor mij, geen bestemming om te manifesteren

Probeer vlinders te vangen

Maar ik heb een gat in mijn net

Ik wil ontsnappen en wegrennen

Omdat ik het elke dag moet faken

Als de kans liet zien dat het een lelijk gezicht is, zou ik het aangrijpen

En niemand zou het verwachten

Ik denk dat ik nooit het hart heb gehad om hen te vertellen dat ik een nieuwe start wilde,

want ik kom al een hele tijd amper rond

Het is gemakkelijker om weg te gaan en ze nooit te hoeven zien bloeden

En ik klink misschien als een lafaard

Maar van binnen voel ik me machteloos

Ze zeggen dat de ogen de vensters naar je ziel zijn

Zo ja, dan zijn mijn ramen gebroken glas

Verbrijzelde stukken dat is

Waar ik me verberg en mijn geheimen bewaar

«En nu maakt het verhaal een harde bocht naar links.

Scène 3»

Voordat de wereld begon en de val van de mens

Je ontvouwde het drama van het reddingsplan

En hoewel we schenden

We zijn vervloekt door de wet

Hij stuurde zijn zoon om te sterven

En hij nam alles in zich op

We begeren, we doden

Onze kelen zijn open graven

We liegen en we stelen, maar hij redt nog steeds

Het gebeurt nu

Nieuwe harten zullen branden

De hele schepping verlangt naar de terugkeer van de koning