Immanuel - Beautiful Eulogy

Lift up your eyes and see the riches of the all-sufficient King seated on His

throne in glory

See His scepter that stretches the expanse of unmeasured space

Hear Him who holds all things together declare, «all things are mine without

exception»

See the curiosity of the cosmos as Christ condescends to His most cherished

creatures

See the astonishment of angels as the Almighty advances towards Earth

See the humility of the pre-existent King born of a virgin birth

The Infinite becomes infant, the Maker becomes man

The Divine becomes despised, and the Christ is crucified

The Author of all creation cursed upon the tree that He Himself spoke into being

And the Lord of life was laid in the tomb, but the grave could not contain Him

and so the Son of Man was raised to life

But why?

To draw near, to pierce our greatest fear

To shed satisfying blood on our behalf

To give back the life we were meant to have

To enjoy, to hear, to adore, to taste

And to look with peace upon our Savior’s face

And to embrace Him with an undying faith

To interpose all His worthiness into us

And serve the most unworthy and undeserving

He is our God and we are mere men made by Him

We are not like Him, but He loves us and moves among us

The great Uncreated and the created, no longer separated

He is Immanuel, God with us

Sla uw ogen op en zie de rijkdommen van de algenoegzame Koning gezeten op Zijn

troon in glorie

Zie Zijn scepter die de uitgestrektheid van de ongemeten ruimte uitrekt

Hoor Hem die alle dingen bij elkaar houdt, verklaren: "Alle dingen zijn van mij zonder"

uitzondering"

Zie de nieuwsgierigheid van de kosmos terwijl Christus zich verwaardigt tot Zijn meest gekoesterde

schepsels

Zie de verbazing van engelen terwijl de Almachtige op weg is naar de aarde

Zie de nederigheid van de reeds bestaande koning geboren uit een maagdelijke geboorte

Het Oneindige wordt kind, de Maker wordt mens

Het Goddelijke wordt veracht en de Christus wordt gekruisigd

De Auteur van de hele schepping vervloekte de boom die Hij Zelf tot aanzijn had gebracht

En de Heer des levens werd in het graf gelegd, maar het graf kon Hem niet bevatten

en zo werd de Mensenzoon tot leven gewekt

Maar waarom?

Om dichterbij te komen, om onze grootste angst te doorboren

Om namens ons bevredigend bloed te vergieten

Om het leven terug te geven dat we moesten hebben

Om te genieten, te horen, te aanbidden, te proeven

En om met vrede op het gezicht van onze Heiland te kijken

En om Hem te omhelzen met een onsterfelijk geloof

Om al Zijn waardigheid bij ons in te brengen

En dien de meest onwaardige en onverdiende

Hij is onze God en wij zijn slechts mannen gemaakt door Hem

We zijn niet zoals Hij, maar Hij houdt van ons en beweegt zich onder ons

Het grote Ongeschapen en het geschapene, niet langer gescheiden

Hij is Immanuel, God met ons