Sophie - Bear's Den

I shared a secret

One that you could never keep

And how you just breathe it

To everyone that you ever meet

And when I heard it

Second hand, so to speak

I saw that I was someone else

And you became just someone else

And all of the stories

How they just flow right out of your mouth

Now all of their glory

Was not enough to go around

If they're all hungry

Yeah, they're only mouths to feed

And you can all say no

No, I could never say no

But now the writing's on our walls

As the curtains take their call

And we slip through the seams, through the inbetween

Of a truth and a lie, of a God and a sky

Of a widow and bride, of you and I

So bury your weakness

And chew the marrow from the bone

Keep yourself a secret

From all of those who've always known

It's been revealing

Ignore your skin as it peels away

It's been revealing

What you could never begin to explain

There's the writing on our walls

As the curtains take their call

And we slip through the seams, through the inbetween

Of a truth and a lie, of a God and a sky

Of a widow and bride, of you and I

I won't let it happen again

I won't let it happen again

I won't let it happen again

I won't let it happen again

I won't let it happen again

I won't let it happen again

Ik heb een geheim gedeeld

Een die je nooit zou kunnen houden

En hoe je het gewoon ademt

Aan iedereen die je ooit ontmoet

En toen ik het hoorde

Tweedehands, om zo te zeggen

Ik zag dat ik iemand anders was

En je werd gewoon iemand anders

En alle verhalen

Hoe ze gewoon uit je mond stromen

Nu al hun glorie

Was niet genoeg om rond te gaan?

Als ze allemaal honger hebben

Ja, het zijn maar monden om te voeden

En jullie kunnen allemaal nee zeggen

Nee, ik zou nooit nee kunnen zeggen

Maar nu staat het schrift op onze muren

Terwijl de gordijnen hun oproep beantwoorden

En we glippen door de naden, door het tussenliggende

Van een waarheid en een leugen, van een God en een lucht

Van een weduwe en bruid, van jou en ik

Dus begraaf je zwakte

En kauw het merg van het bot

Houd jezelf geheim

Van al degenen die het altijd hebben geweten

Het is onthullend

Negeer je huid terwijl deze loslaat

Het is onthullend

Wat je nooit zou kunnen beginnen uit te leggen

Daar staat het schrift op onze muren

Terwijl de gordijnen hun oproep beantwoorden

En we glippen door de naden, door het tussenliggende

Van een waarheid en een leugen, van een God en een lucht

Van een weduwe en bruid, van jou en ik

Ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik laat het niet nog een keer gebeuren