Fortress - Bear's Den

I’ll wait at the gates,

Or is it a fortress?

I’m calling the blame,

Just let me own it.

There are things I thought I could rise above,

And all the things I thought I was better than,

And a coward might call it a conscience,

And a liar might call it the truth

Nothing could ever make me more frightened,

Than the thought of hurting you.

Watching you float across the isle of sand,

Before the fire works began I close my eyes,

And wrap my arms around you.

Do you remember what I whispered love?

Do you remember what I whispered, love?

This is how it’s meant to be,

This is where we’re supposed to be.

I don’t think anyone

Has ever loved anyone

The way I loved you.

So I wait at the gates

Of your fortress.

I’m calling the blame,

Won’t you let me hold it?

And all the things I thought I could rise above

I could not.

And all the things I thought I was better than

I am not.

And a coward might call it a conscience,

And a liar might call it the truth

Nothing could ever make me more frightened,

Than the thought of hurting you.

How could I hurt you?

Watching you float across the isle of sand,

Before the fireworks began.

I closed my eyes,

And wrapped my arms around you.

Do you remember what I whispered love?

Do you remember what I whispered, love?

This is how it’s meant to be,

This is where we’re supposed to be.

I don’t think anyone

Could ever love anyone

The way I love you.

The way I love you.

The way I love you.

This is how it’s meant to be,

This is where we’re supposed to be.

I don’t think anyone

Could ever love anyone

The way I love you.

The way I love you.

Ik wacht bij de poorten,

Of is het een fort?

Ik noem de schuld,

Laat mij het gewoon bezitten.

Er zijn dingen waarvan ik dacht dat ik er boven uit kon stijgen,

En alle dingen waarvan ik dacht dat ik beter was dan,

En een lafaard zou het een geweten kunnen noemen,

En een leugenaar zou het de waarheid kunnen noemen

Niets zou me ooit banger kunnen maken,

Dan de gedachte om je pijn te doen.

Kijken hoe je over het eiland van zand zweeft,

Voordat het vuurwerk begon, sluit ik mijn ogen,

En sla mijn armen om je heen.

Weet je nog wat ik liefde fluisterde?

Weet je nog wat ik fluisterde, liefje?

Dit is hoe het bedoeld is,

Dit is waar we zouden moeten zijn.

Ik denk niet dat iemand

Heeft ooit van iemand gehouden

De manier waarop ik van je hield.

Dus ik wacht bij de poorten

Van je fort.

Ik noem de schuld,

Laat je me het niet vasthouden?

En alle dingen waarvan ik dacht dat ik er boven uit kon stijgen

Ik kon niet.

En alle dingen waarvan ik dacht dat ik beter was dan...

Ik ben niet.

En een lafaard zou het een geweten kunnen noemen,

En een leugenaar zou het de waarheid kunnen noemen

Niets zou me ooit banger kunnen maken,

Dan de gedachte om je pijn te doen.

Hoe kan ik je pijn doen?

Kijken hoe je over het eiland van zand zweeft,

Voordat het vuurwerk begon.

Ik sloot mijn ogen,

En sloeg mijn armen om je heen.

Weet je nog wat ik liefde fluisterde?

Weet je nog wat ik fluisterde, liefje?

Dit is hoe het bedoeld is,

Dit is waar we zouden moeten zijn.

Ik denk niet dat iemand

Zou ooit van iemand kunnen houden

De manier waarop ik van je hou.

De manier waarop ik van je hou.

De manier waarop ik van je hou.

Dit is hoe het bedoeld is,

Dit is waar we zouden moeten zijn.

Ik denk niet dat iemand

Zou ooit van iemand kunnen houden

De manier waarop ik van je hou.

De manier waarop ik van je hou.