Long courrier - BB Brunes, Benjamin Biolay

J’ai écrit sur les murs

Mon nom sans ratures

J’aii ponctué de coups de haches

Si jamais je ne mesure ton envergure

C’est que je n’ai rien dans la ganache

Va belle créature

C’est fou ce que j’endure

À me coltiner ce coeur de lâche

On concorde, ça c’est sûr

Mais je ne tiens pas l’allure

De peur qu’un jour mon coeur ne lâche

J’m’envoie gin, codéine avant que tout

S’envenime entre nous

Ciel bleu marine

Paris en ruine

Tout sera sublime

Tu me veux tout entier

C’est juré je ferai l’effort

Jusqu'à ma mort et même bien après

Mais ne sois pas trop dure

Tu le sais l’azur

Me fait souvent frôler l’attaque$Tu voudrais t’envoler

À mille planer dans les phosphores

Dedans dehors pour toi je prierai

Puisque rien ne dure

Rien n’est dur

À oublier

Plus rien ne tâche

J’ai la mine chagrine je sais tout

S’envenime entre nous

Je t’imagine dans la berline

Au volant sublime

(Merci à Emilly46 pour cettes paroles)

Ik schreef op de muren

Mijn naam zonder uitwissing

Ik doorspekt met slagen van bijlen

Als ik nooit je spanwijdte meet

Het is dat ik niets in de ganache heb

Ga mooi wezen

Het is gek wat ik doormaak

Me vasthouden aan het hart van deze lafaard

We zijn het eens, dat is zeker

Maar ik kan het tempo niet bijhouden

Op een dag zal mijn hart het begeven

Ik stuur mezelf gin, codeïne voor alles

escaleert tussen ons

Navy Sky

Parijs in puin

Alles zal subliem zijn

Je wilt me ​​allemaal

Ik zweer dat ik de moeite zal nemen

Tot ik sterf en zelfs lang daarna

Maar wees niet te hard

Je kent het azuur?

Brengt me vaak dicht bij de aanval$Je zou willen wegvliegen

Duizend zwevend in de fosfor

Ik zal voor je bidden

Omdat niets duurt

niets is moeilijk

Vergeten

Niets vlekt meer

Ik zie er verdrietig uit, ik weet alles

escaleert tussen ons

Ik stel me je voor in de sedan

Subliem rijden

(Met dank aan Emilly46 voor deze teksten)