A l'Heure d'Eté - Baloji

Le temps est suspendu comme en hors saison

À l’heure d'été, on vit la réclusion

Le fil des jours est tendu comme l’horizon

On se dit que tout arrive pour une raison

Août 97, c’est la disette

Du riz aux sardines dans mon assiette

Je sens la fin du mois venir 6 jours sur 7

Donc, si tu rouspètes, baignes dans la défaite

J’ai pris ma destinée à l’arrachée

Pour m’y retrouver, je me suis détaché

Ce mois-ci, la bourse d'étude a payé le loyer

J’ai poussé le bouchon, essayé de noyer

Ce poison mais rien ne flotte mieux que le spleen

Vu que l’espoir décline, fils indigne

Qui se résigne ici quand les journées se rallongent

C’est un signe car

En passant à l’heure d'été

La nuit m’a pris de court et j’ai sombré

Cette vie finit comme un fait divers

Donc j’espère que le ciel nous tempère

Ciel couvert comme une chape de béton

Pour les rejetons, c’est bas de plafond

Non pas instruits, juste à l’intuition

À trop s’exposer, on risque l’insolation

Mais à 18 ans, les soucis sont majeurs

Quand on vit accroché à son biper

Ce train de vie m’a dévié, mal aiguillé

À me bousiller pour du billet, mais ça y est

Dans la rue, ça chuchote, puis se chahute

Comme au bahut, ça part tous azimuts

Ici, on fuit quand on voit les sirènes

En se disant que la liberté, c’est une putain d’aubaine

Mais pour excuser mes absences

Je m’invente un job de vacances

Mais septembre n’est pas loin

Et tout ce qui rentre nous ramène au même point

Sous le soleil, on vit par procuration

Puis arrive l’avis d’expulsion

Ça en devient ma seule préoccupation

Mon obsession jusqu'à la convocation

Juillet 99, juste avant le bug

Je baigne dans le bluff et la justice m’aveugle

Pendu aux lèvres de ce procureur (de ce procureur)

Le sort qu’il me réserve est en ma défaveur (en ma défaveur)

Ça m’a laissé sans voix, et puis j’ai fait appel (j'ai fait appel)

Deux fois pour rien, pour des bagatelles (des bagatelles)

La justice aime la transparence

J’ai insisté jusqu’en première instance

Depuis chaque été, j’appréhende

Les recommandés comme des réprimandes

Les retours d’impôts, rien n’est impossible

Même les signes du temps sont imprévisibles

De tijd is opgeschort zoals in het laagseizoen

In de zomer leven we in afzondering

Het verstrijken van de dagen strekt zich uit als de horizon

We vertellen onszelf dat alles gebeurt met een reden

97 augustus, het is de schaarste

Sardinerijst op mijn bord

Ik voel het einde van de maand komen 6 dagen op 7

Dus als je moppert, baad dan in een nederlaag

Ik nam mijn lot naar de snatch

Om mezelf daar te vinden, brak ik weg

Deze maand betaalde de beurs de huur

Ik duwde de kurk, probeerde te verdrinken

Dit gif, maar niets drijft beter dan milt

Terwijl de hoop verflauwt, onwaardige zoon

Wie neemt hier ontslag als de dagen langer worden

Het is een teken omdat

Overschakelen naar zomertijd

De nacht verraste me en ik zonk

Dit leven eindigt als een nieuwsbericht

Dus ik hoop dat de hemel ons tempert

Bewolkte lucht als een betonnen dekvloer

Voor de nakomelingen is het een laag plafond

Niet opgeleid, alleen intuïtie

Stel jezelf te veel bloot, je riskeert een zonnesteek

Maar op 18 zijn de zorgen groot

Wanneer je leeft, hangend aan je pieper

Deze levensstijl heeft me op een zijspoor gebracht, op een dwaalspoor gebracht

Mij ​​beroven voor geld, maar dat is alles

Op straat fluistert het, dan hekelt het

Net als op school gaat het alle kanten op

Hier vluchten we als we de sirenes zien

Denken dat vrijheid een godsgeschenk is

Maar om mijn afwezigheden te excuseren

Ik vind een vakantiebaantje voor mezelf uit

Maar september is niet ver weg

En wat er ook binnenkomt, brengt ons terug naar hetzelfde punt

Onder de zon leven we plaatsvervangend

Dan komt het uitzettingsbevel

Dat wordt mijn enige zorg

Mijn obsessie tot de dagvaarding

99 juli, net voor de bug

Ik baad in bluf en gerechtigheid verblindt me

Hangend aan de lippen van deze aanklager (van deze aanklager)

Het lot dat hij voor mij in petto heeft is tegen mij (tegen mij)

Het maakte me sprakeloos, en toen belde ik (ik belde)

Twee keer voor niets, voor kleinigheden (kleinigheden)

Justitie houdt van transparantie

Ik heb erop aangedrongen tot de eerste instantie

Sinds elke zomer houd ik vast

Heb ze geprezen als berispingen

Belastingaangifte, niets is onmogelijk

Zelfs de tekenen van de tijd zijn onvoorspelbaar