Sevdim Səni - BADCLAUSE

Ətrini qoxlamadan sevdim səni, sevdim yəni

Limanda yorğun ayaqlar gözlədi, gəlmədi gəmi

Sevmədi məni, nə də saymadı təqvimləri

Xətrinə şeir yazıb, vərəqə düzdüm hər cümləni

Hər cümə səni görməkçün bir neçə söz bəs eləyirdi

Çoxdan küsüb o məndən, amma gözləri yenə nəsə deyirdi

Lal olan ayaqlar gedirdi, kar olan hisslərin ardınca

Gündən-günə keçir ömür, hər səhər sənsiz oyandıqca

Günəş nurunu üzümə vurub gizlənirdi hardasa

Yağış təbiəti necə unudar torpaq hələ də yaşdırsa?

Yol daşdırsa, sənə gələ bilməsəm əgər, ara bir yada sal

Sənə 20 mahnı, 4 kitab, bir ömür yazdım hardasa!

Gəl, hardasan?!

Həmin yerdəsənmi hələ də?

Tozlanıbmı pəncərələr, varmı yanında bir kimsə?

İtirdim kimisə... Bilirsən necə tək qaldım?!

Yeganə doğmamsan ki, illərdir yad kimisən...

Ayrılığımıza şahid olan hər bir küçənin

Tozunda, torpağında ətrin qalıb ilk günkü kimi

Təki sən gül deyə mən neçə gülü qırdım az yaşında

Təxmini üç ildir qalıb ayrı saçların balışımdan

Sevməsən də sevərəm

Geri gəlməsən gözlərəm

Dedin geriyә dönmәrәm ovuclarına

Mənim əllərimdə sənə gül

Sənin əllərində bir ömür

Göz yaşlarım da süzülür yollarına

Bilmirsən sən...

Təxmini üç ildir qalıb ayrı saçların balışımdan

Sən bilən əvvəlki kimi gözəl qoxmur saçım, saqqalım

Kölgən gözümə qaranlıq dəyirdi şər qarışanda

Qalanlar ölümə məhbus olur, gedənlərsə sağ qalır

Dolaşır əlimə saçları qəhvəyi gözlərində qəm

Dodaqlar adını sayıqladı və gördü gözlərim nələr

Xəbərsiz çıxıb getdi ürəyimdən gözlənilmədən

Ona görə yaşamaq daha çətin gəlir ölümə nisbətən

Mənim əllərimdə sənə gül

Sənin əllərində bir ömür

Göz yaşlarım da süzülür yollarına

Ik hield van je zonder te ruiken, ik hield van je

Vermoeide voeten wachtten in de haven, het schip kwam niet

Hij mocht me niet, noch telde hij de kalenders

Ik schreef een gedicht voor hem en schreef elke zin op een stuk papier

Een paar woorden waren genoeg om je elke vrijdag te zien

Hij was al een hele tijd boos op me, maar zijn ogen zeiden nog steeds iets

Domme voeten liepen, gevolgd door dove gevoelens

Het leven gaat van dag tot dag, zoals ik elke ochtend wakker word zonder jou

De zon scheen op mijn gezicht en verstopte zich ergens

Hoe kan de aard van regen vergeten als de grond nog nat is?

Als de weg is geblokkeerd, als ik niet naar je toe kan komen, onthoud dan voor een tijdje

Ik schreef je 20 liedjes, 4 boeken, ergens een leven lang!

Kom op, waar ben je?!

Ben je er nog?

Zijn de ramen stoffig, zit er iemand naast?

Ik heb iemand verloren... Weet je hoe ik alleen gelaten werd?!

Je bent niet de enige die al jaren een vreemde is...

Elke straat die getuige was van onze scheiding

In het stof, in de grond bleef de geur zoals op de eerste dag

Hoeveel bloemen heb ik gesneden toen ik jong was?

Ongeveer drie jaar gescheiden haar van het kussen

Ik hou van je, zelfs als je dat niet doet

Ik kijk er naar uit om je te zien

Je zei dat ik niet terug zou gaan naar mijn handpalmen

Roos in mijn handen

Een leven in jouw handen

Mijn tranen stromen in hun wegen

Je weet niet...

Ongeveer drie jaar gescheiden haar van het kussen

Zoals je weet ruiken mijn haar en baard niet meer zo mooi als voorheen

De schaduw was donker in mijn ogen toen het kwaad zich vermengde

De rest wordt ter dood opgesloten, en degenen die vertrekken, overleven

Zwervende hand haar bruine ogen verdrietig

De naam van de lippen verbaasde en ik zag wat mijn ogen

Onverwacht ging mijn hart er onverwachts uit

Daarom is het leven moeilijker dan de dood

Roos in mijn handen

Een leven in jouw handen

Mijn tranen stromen in hun wegen