Şəhər Və Şər - BADCLAUSE, Şahin Əlizadə

Həmişə arzum olub ki

Gördüyüm işlərdə özümü doğruldum

Atam boş yerə vaxt sərf elədiyimi düşünüb

Əziyyətimə heyfislənməsin

Həmişə yaxşı biri olmağa çalışmışam ki

Dostlarımdan geri qalmayım

Yanlarında üzüağ olum

Səhv eləsəm belə, heç biri hirslənməsin

Həmişə arzum olub ki

Kiməsə dəyərli olduğun hiss elətdirim

Ona görə münasibətlərdə daha çox

Sevən tərəf olmağı üstün tutmuşam

Həmişə arzum olub ki

Yanımda bəzənən mənim üçün bəzənsin

Amma indiyə kimi bəzənənlər çıxıb gedib

Mən isə tək güzgünü tutmuşam

Həmişə arzum olub ki, atam kimi ata olum

Anamtək ədəb-ərkanlı bir xanım olsun yanımdakı

Övladımın tərbiyəsinə şübhəm olmasın

Heç vaxt artığın diləməmişəm, heç olmasa

Evə gələndə çörək almağa bəs edəcək qədər

Pulum olsun ki, kefimiz aclıqdan pozulmasın

Həmişə arzum olub ki

Nəyimi itirsəm də, vaxtı itirməyim

Vaxt dəyərlidir, vaxt əvəzolunmazdır

Ömür xəzinəsi artır saniyələrlə

Həmişə arzum olub ki

Kimisə nöqtə qoyası həddə gətirməyim

Bir üzrlük yolumuz qalsın

Lap bağlasalar belə önümüzü maneələrlə

Həmişə arzum olub ki

Hədəflərimə doğru irəliləyim, o yolda

Səhvlərim olacaqsa belə, özüm dərs çıxarım

Bunu mənə heç kəs demədən

Həmişə arzum olub ki

Nəyisə qazanmağa imkanım olmasa da

Əlimdəkiləri qoruyub saxlayası ağlım olsun

Bu qədəri bəsdir mənə

Arzular, arzular daşa dönür bu şəhərdə

(Ümidlər ölmüş, bəzəkli örtülər)

İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər

(İntihar görən eyvan və körpülər)

Qayğılar, qayğılar daşa dönür bu şəhərdə

(Simalar yadlaşır gündən-günə)

İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər

(Ocaq sönür, dönür közlər külə)

Həmişə arzum olub ki

Qarşımdakı bədbinliyi mənimsəməsin

Bəsit hisslər bizi pis edə bilər axı

Paxıllıq etməsin və kin bəsləməsin

Varsa da, hərə dağıtsın öz tələsin

Bir-birilərini gülüşlə sövdələsin

Dilimiz susacaqsa da belə, qoy

Soyuq baxışlarımızı min söz bələsin

Həmişə arzum olub ki

Vida məktubuna sığa bilməyəcək qədər

Böyük bir məhəbbətə aid olum

Və qələmin belə gücü çatmasın onu yazmağa

Həmişə arzum olub ki

Tək arzuda yox, əməldə də tapsın öz əksini

Dilədiyim bu sehirli duyğular

Haqqımız olmasın heç bunu danmağa

Bulud ağlamaz, gözüm yağdırarsa

Yağmuru quru damlara

Ömür-günümü həsr edirdim utanmadan

Məni xatırlamağı unudanlara

Sevgilim ayrılıb və ağlı gedir hələ də

Başımın boş olduğu vaxtlara

Könlün alacağıma inanıram yolu darmacal olsa da

Ömrün sonu varmadan

Boş sevgilərlə dolu yarımada

Onun da səhvləri olub hardasa

Kaş nifrətini boğub saxlasa

Və daxilində qüruru oyanmasa

Sinə qəfəsimsə yolundan da dar

Gər görünməsə qış sonundan bahar

Axı bir vaxt deyirdin – Hara getsən, yanındayam!

Tut qolumdan apar...

Arzular, arzular daşa dönür bu şəhərdə

(Ümidlər ölmüş, bəzəkli örtülər)

İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər

(İntihar görən eyvan və körpülər)

Qayğılar, qayğılar daşa dönür bu şəhərdə

(Simalar yadlaşır gündən-günə)

İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər

(Ocaq sönür, dönür közlər külə)

Het is altijd mijn droom geweest

Ik rechtvaardigde mezelf in wat ik deed

Mijn vader dacht dat ik mijn tijd aan het verdoen was

Heb geen medelijden met mij

Ik heb altijd geprobeerd een goede te zijn

Ik zal niet achtergelaten worden door mijn vrienden

Wees aardig voor ze

Zelfs als ik een fout maak, laat niemand boos worden

Het is altijd mijn droom geweest

Laat iemand zich waardevol voelen

Dus meer in relaties

Ik koos ervoor om een ​​liefdevol feest te zijn

Het is altijd mijn droom geweest

Laat hij die met mij is versierd zich voor mij sieren

Maar tot nu toe zijn degenen die het versierden vertrokken

Ik hield de enige spiegel

Ik heb er altijd van gedroomd om een ​​vader te worden zoals mijn vader

Laat mijn moeder een beleefde dame naast me zijn

Geen twijfel over de opvoeding van mijn zoon

Ik heb nooit om meer gevraagd, tenminste

Genoeg om brood te kopen als je thuiskomt

Ik heb geld zodat we geen honger hoeven te hebben

Het is altijd mijn droom geweest

Wat ik ook verlies, ik verspil geen tijd

Tijd is kostbaar, tijd is van onschatbare waarde

De schat van het leven neemt in seconden toe

Het is altijd mijn droom geweest

Laat me een einde maken aan iemand

Laat er een verontschuldiging zijn

Zelfs als ze voor ons sluiten met obstakels

Het is altijd mijn droom geweest

Laat me naar mijn doelen toe gaan, op dat pad

Zelfs als ik fouten maak, leer ik het mezelf aan

Zonder het aan iemand te vertellen

Het is altijd mijn droom geweest

Hoewel ik niet de kans heb om iets te winnen

Laat me de geest hebben om te beschermen wat ik heb

Dat is genoeg voor mij

Dromen, dromen veranderen in steen in deze stad

(Hoop is dood, sierlijke omslagen)

Mensen hebben het koud en de straten zijn ijskoud in de ochtend

(Suïcidale balkons en bruggen)

Zorgen en zorgen veranderen in steen in deze stad

(Gezichten worden met de dag vergeten)

Mensen hebben het koud en de straten zijn ijskoud in de ochtend

(Het vuur gaat uit, de sintels veranderen in as)

Het is altijd mijn droom geweest

Neem het pessimisme niet voor mijn neus

Simpele gevoelens kunnen ons een slecht gevoel geven

Laat hem niet jaloers of afgunstig zijn

Als dat zo is, laat iedereen dan alleen rennen

Laat ze onderhandelen met het lachen

Zelfs als onze tongen stil zijn, laat het zo zijn

Laat onze koude ogen duizend woorden kennen

Het is altijd mijn droom geweest

Niet genoeg om in de afscheidsbrief te passen

Wees een grote liefde

En de pen is niet sterk genoeg om het te schrijven

Het is altijd mijn droom geweest

Laat het niet alleen tot uiting komen in dromen, maar ook in daden

Dit zijn de magische gevoelens die ik wil

We hebben niet het recht om het te ontkennen

Als de wolk niet huilt, als mijn ogen regenen

Regen op droge daken

Ik wijdde mijn leven zonder schaamte

Voor degenen die vergeten zijn mij te herinneren

Mijn vriend is gescheiden en wordt nog steeds gek

Als mijn hoofd leeg is

Ik geloof dat ik zal winnen, ook al is het pad smal

Voor het einde van het leven

Op een schiereiland vol lege liefdes

Hij heeft ook ergens fouten gemaakt

Ik wou dat hij zijn haat onderdrukte

En als trots niet van binnen ontwaakt

Als mijn borst smaller is dan de weg

Indien niet zichtbaar, het einde van de winter tot de lente

Je zei tenslotte ooit: waar je ook gaat, ik ben bij je!

Neem me bij de hand...

Dromen, dromen veranderen in steen in deze stad

(Hoop is dood, sierlijke omslagen)

Mensen hebben het koud en de straten zijn ijskoud in de ochtend

(Suïcidale balkons en bruggen)

Zorgen en zorgen veranderen in steen in deze stad

(Gezichten worden met de dag vergeten)

Mensen hebben het koud en de straten zijn ijskoud in de ochtend

(Het vuur gaat uit, de sintels veranderen in as)