Beyond The Last Horizon - Ayreon

ROBERT SOETERBOEK:

Ready for the enemy

Hungry for the battle

Fighting hard for victory

In the army of the king

Armed with shield and sword

We mounted our horses

Leaving on a sacred quest

On our way to fight the holy war

They attacked from different sides

Hard pressed with numbers

We could not even run nor hide

We had to stand and fight

Then I felt a blade of steel

Penetrate my armour

I did not dream the pain was real

As I went down I knew my time had come…

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK:

I opened up my weary eyes

The haze slowly lifted

The mighty roar of battlecries

Stopped ringing in my ears

I gazed upon a friendly face

He carried me to safety

I told him of this frightening place

And of my journey back from the other side

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

ROBERT SOETERBOEK:

A force so seductive

And yet so destructive and cruel

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

ROBERT SOETERBOEK:

I followed that road to the edge of eternity

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

ROBERT SOETERBOEK:

I fought for my life

For I had to survive the ordeal

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK:

Klaar voor de vijand

Hongerig naar de strijd

Hard vechten voor de overwinning

In het leger van de koning

Gewapend met schild en zwaard

We stegen op onze paarden

Op een heilige zoektocht vertrekken

Op weg om de heilige oorlog te voeren

Ze vielen van verschillende kanten aan

Hard ingedrukt met cijfers

We konden niet eens rennen of ons verbergen

We moesten opstaan ​​en vechten

Toen voelde ik een mes van staal

Doordring mijn pantser

Ik droomde niet dat de pijn echt was

Toen ik naar beneden ging, wist ik dat mijn tijd was gekomen ...

EDWARD REEKERS:

En toen reed hij de nacht in

Naar dat griezelige verre licht dat hem leek te charmeren

EDWARD REEKERS: Tot hij bij een weg kwam die verdween

OKKIE HUYSDENS: Voorbij de laatste horizon

EDWARD REEKERS:

Hij wist dat er geen weg terug zou zijn

Toen hij eenmaal was verdwenen in de duisternis van het oneindige?

EDWARD REEKERS: En dus verzamelde hij al zijn kracht om niet af te dalen

OKKIE HUYSDENS: In de vallei des doods...

ROBERT SOETERBOEK: In de vallei des doods...

ROBERT SOETERBOEK:

Ik opende mijn vermoeide ogen

De nevel trok langzaam op

Het machtige gebrul van strijdkreten

Gestopt met piepen in mijn oren

Ik staarde naar een vriendelijk gezicht

Hij droeg me in veiligheid

Ik vertelde hem over deze angstaanjagende plek

En van mijn reis terug van de andere kant

EDWARD REEKERS:

En toen reed hij de nacht in

Naar dat griezelige verre licht dat hem leek te charmeren

EDWARD REEKERS: Tot hij bij een weg kwam die verdween

OKKIE HUYSDENS: Voorbij de laatste horizon

EDWARD REEKERS:

Hij wist dat er geen weg terug zou zijn

Toen hij eenmaal was verdwenen in de duisternis van het oneindige?

EDWARD REEKERS: En dus verzamelde hij al zijn kracht om niet af te dalen

OKKIE HUYSDENS: In de vallei des doods...

ROBERT SOETERBOEK: In de vallei des doods...

EDWARD REEKERS:

En toen reed hij de nacht in

Naar dat griezelige verre licht dat hem leek te charmeren

ROBERT SOETERBOEK:

Een kracht die zo verleidelijk is

En toch zo destructief en wreed

EDWARD REEKERS: Tot hij bij een weg kwam die verdween

OKKIE HUYSDENS: Voorbij de laatste horizon

ROBERT SOETERBOEK:

Ik volgde die weg tot aan de rand van de eeuwigheid

EDWARD REEKERS:

Hij wist dat er geen weg terug zou zijn

Toen hij eenmaal was verdwenen in de duisternis van het oneindige?

ROBERT SOETERBOEK:

Ik heb gevochten voor mijn leven

Want ik moest de beproeving overleven

EDWARD REEKERS: En dus verzamelde hij al zijn kracht om niet af te dalen

OKKIE HUYSDENS: In de vallei des doods...

ROBERT SOETERBOEK: In de vallei des doods...