Clay - ATMOSPHERE

When I first landed the damage was outlandish

Anguish, anxiousness, and taking it for granted

But when I first landed, I was so relieved, I lost my focus

Soon exceeded recommended dosages

Now I hold the crib that holds the soul that holds the poet skills

Exclusive: it leaves illusions of unfocused flows

I don’t suppose you’re taking too much time

Breaking too much mind trying to unravel the babble

That dismantled and left the lines in need of some assembly

So I can find the secret key and free all the emcees

This planet spins on a thin axis

All-access passes won’t help you to grasp the Atmos

I mean, what did you think

My agenda was to freestyle, smile, get paid to smoke weed

And grab the mic and spoonfeed?

There’s more to this than just paying the rent

If you’re riding on this song you need to ride it to the end

What could you say as the Earth gets further and further away?

Planets as small as balls of clay

Some shells get broke

Some keep their wigs closed

Some get exposed as little man big pose

Some make moves and some stay daydreamers

But everbody seems to want some loot, food and a beemer

Well make mine hunter green with camel insides

10 percent tints, Mr. Pibb, and some french fries

Inch by inch I take it closer to the shoulder

But day by day it’s getting harder to stay sober

Once again on the edge, head’s inebriated

Movement needs motive, it’s easier to be sedated

What makes me mighty and another tiny?

Why does my psyche give a damn about whether or not you like me?

If this crime’s right I might be wrong

I grip this mic tight because it’s all I really have a grip on

So let the losers lose and let the players play

The only difference is the day to some dust on the clay, what

Whose world is that?

it ain’t mine, and I’m grateful

Already got a plate full of clay on my table

I’m capable of handling fate, I know this

So do the people that get pissed when this microphonist spits

Too many get caught up in the lines that emcees thought up

But it’s clear to me the ones that fear me are the ones that oughta

I spot a blemish on your planet’s existence

I deliver subtle terror submerged in clever sentences

Instantly pissin' away the misfits

The only residue that came of the hypothetical spew they sprayed

When they swayed I’d have 'em

Half of 'em can’t fathom

Where the maths from

My man Beyond knows

You can ask him

At last, when we get down to it

There’s more than sand and fluid

Involved in how I revolve and evolve

Can we solve the secrets?

No

Can we take trinkets?

No

So when the ink hits it’s more than just a sequenced flow

I can’t bring it with so I’m a leave me here

Centuries from now they’re gonna study Atmosphere

Carefully I steer, I’m aware life is fatal

When I go, I wanna go like hope, taken by the Plato

Toen ik voor het eerst landde, was de schade bizar

Angst, angst en het als vanzelfsprekend beschouwen

Maar toen ik voor het eerst landde, was ik zo opgelucht dat ik mijn focus verloor

Al snel de aanbevolen doseringen overschreden

Nu houd ik de wieg vast die de ziel bevat die de dichtersvaardigheden bevat

Exclusief: het laat illusies achter van ongerichte stromen

Ik neem aan dat je niet te veel tijd neemt

Te veel verstand breken om het gebabbel te ontrafelen

Dat demonteerde en liet de lijnen achter die wat montage nodig hadden

Zodat ik de geheime sleutel kan vinden en alle emcees kan bevrijden

Deze planeet draait om een ​​dunne as

All-access-passen helpen je niet om de Atmos te begrijpen

Ik bedoel, wat dacht je?

Mijn agenda was om te freestylen, te glimlachen en betaald te worden om wiet te roken

En de microfoon pakken en met de lepel voeren?

Dit is meer dan alleen de huur betalen

Als je op dit nummer rijdt, moet je het tot het einde spelen

Wat zou je kunnen zeggen als de aarde steeds verder weg komt?

Planeten zo klein als kleiballen

Sommige schelpen gaan kapot

Sommigen houden hun pruiken dicht

Sommigen worden ontmaskerd als kleine man in grote pose

Sommigen maken bewegingen en sommigen blijven dagdromers

Maar iedereen lijkt wat buit, eten en een beemer te willen

Maak mijnenjager groen met kameelbinnenkanten

10 procent tinten, meneer Pibb, en wat frietjes

Inch voor inch breng ik het dichter bij de schouder

Maar met de dag wordt het moeilijker om nuchter te blijven

Weer op het randje, het hoofd is dronken

Beweging heeft een motief nodig, het is gemakkelijker om verdoofd te worden

Wat maakt mij machtig en een ander klein?

Waarom kan het mijn psyche schelen of je me leuk vindt of niet?

Als deze misdaad klopt, heb ik het misschien mis

Ik hou deze microfoon stevig vast, want dat is alles waar ik echt grip op heb

Dus laat de verliezers verliezen en laat de spelers spelen

Het enige verschil is de dag dat er wat stof op de klei zit, wat?

Wiens wereld is dat?

het is niet van mij, en ik ben dankbaar

Ik heb al een bord vol klei op mijn tafel

Ik kan het lot aan, ik weet dit

Net als de mensen die boos worden als deze microfonist spuugt

Te veel mensen raken verstrikt in de regels die emcees hebben bedacht

Maar het is me duidelijk dat degenen die bang voor me zijn degenen zijn die zouden moeten

Ik zie een smet op het bestaan ​​van je planeet

Ik lever subtiele terreur ondergedompeld in slimme zinnen

Pik de buitenbeentjes meteen weg

Het enige residu dat kwam van de hypothetische spuug die ze sproeiden

Als ze zwaaiden, zou ik ze hebben

De helft van hen kan het niet bevatten

Waar komt de wiskunde vandaan?

Mijn man Beyond weet het

Je kan het hem vragen

Eindelijk, als we er aan toe zijn

Er is meer dan zand en vloeistof

Betrokken bij hoe ik me omdraai en ontwikkel

Kunnen we de geheimen oplossen?

Nee

Mogen we snuisterijen meenemen?

Nee

Dus wanneer de inkt raakt, is het meer dan alleen een opeenvolgende stroom

Ik kan het niet meenemen, dus ik laat me hier

Eeuwen vanaf nu gaan ze Sfeer studeren

Voorzichtig stuur ik, ik weet dat het leven dodelijk is

Als ik ga, wil ik gaan als hoop, genomen door de Plato