The Waitress - ATMOSPHERE

A city full of people and my favorite is that waitress

And she treats me like some type of common vagrant

I see her every day, but there’s nothing to say

Unless I decide to step inside of that cafe

I only get to sit if I buy something to eat

Otherwise it’s best to keep my feet moving down that street

And god damn she’s a hard bitch

Talks at me like I’m the bad dog that got into the garbage

Yeah I know that the toilet is for customers

You ain’t got to tangle up the strings to make this puppet work

It doesn’t have to be a game of patty cake

But it ain’t like you don’t know I sleep in that alleyway

And by the way, I can see it in your eyes

You’re angry with your life, not a stranger to the fight

I bet you hate every man that you date

And you’re probably addicted to all types of escape

You take it out on me that you’re all alone

When you know you got your own closet full of hollow bones

Watch the tone when you speak to old folks

I’m grown, just trying to get out of this Minnesota cold

Look lady, I’m homeless, I’m crazy

I’m so hopeless I’m suicidal daily

If you and I can’t co-exist, let’s fake it

'Cause I ain’t got the energy it takes for this relationship

I’m waiting for a city bus to flatten me

And transport me to the ever after happily

Maybe reincarnated with luck

Come back to Earth as a cockroach in your tip cup

She said she’s had it up to here

She’s gonna call authorities if I don’t disappear

I love her threats, it rejuvenates my breath

I give her stress for the reaction that it gets

I got a pocket full of panhandled money

On a cup of bad coffee and a stale honey bun

In front of everyone she calls me bum

But she notices my absence on them afternoons I don’t come

So here I am, thorn in her hip

Holding down the corner table all morning with some corn chips

Ignoring the insults and evil eyes

I feed off of 'em, I wonder when she’ll realize

That she’s the only reason I visit

The only woman in my world that acknowledges my existence

And if my ship ever comes, I’ll miss it

Because I’m getting old and I ain’t got much left to give it

So there it is and I have to live with it

I had the chance to make a difference, but I didn’t

In the cafe bathroom drinking free tap water

Thinking: «Damn, I should’ve been a better father to my daughter»

Een stad vol mensen en mijn favoriet is die serveerster

En ze behandelt me ​​als een soort gewone landloper

Ik zie haar elke dag, maar er valt niets te zeggen

Tenzij ik besluit om dat café binnen te stappen

Ik mag alleen zitten als ik iets koop om te eten

Anders is het het beste om mijn voeten door die straat te laten bewegen

En godverdomme, ze is een harde bitch

Praat tegen me alsof ik de stoute hond ben die in de vuilnisbak is beland

Ja, ik weet dat het toilet voor klanten is

Je hoeft de touwtjes niet in de war te brengen om deze pop te laten werken

Het hoeft geen spelletje patty cake te zijn

Maar het is niet alsof je niet weet dat ik in dat steegje slaap

En tussen haakjes, ik zie het in je ogen

Je bent boos op je leven, niet een vreemdeling in de strijd

Ik wed dat je een hekel hebt aan elke man met wie je date

En je bent waarschijnlijk verslaafd aan alle soorten ontsnapping

Je reageert op me af dat je helemaal alleen bent

Als je weet dat je je eigen kast vol met holle botten hebt

Let op de toon als je met oude mensen praat

Ik ben volwassen, probeer gewoon uit deze verkoudheid in Minnesota te komen

Kijk dame, ik ben dakloos, ik ben gek

Ik ben zo hopeloos dat ik elke dag suïcidaal ben

Als jij en ik niet naast elkaar kunnen bestaan, laten we dan doen alsof

Omdat ik niet de energie heb die nodig is voor deze relatie

Ik wacht op een stadsbus om me plat te drukken

En vervoer me gelukkig naar het eeuwige

Misschien gereïncarneerd met geluk

Kom terug naar de aarde als een kakkerlak in je fooienkopje

Ze zei dat ze het tot hier had gehad

Ze gaat de autoriteiten bellen als ik niet verdwijn

Ik hou van haar dreigementen, het verjongt mijn adem

Ik geef haar stress voor de reactie die het krijgt

Ik heb een zak vol met panhandled geld

Op een kopje slechte koffie en een oud broodje honing

In het bijzijn van iedereen noemt ze me zwerver

Maar ze merkt mijn afwezigheid op die middagen dat ik niet kom

Dus hier ben ik, doorn in haar heup

De hele ochtend de hoektafel vasthouden met wat maïschips

De beledigingen en boze ogen negeren

Ik voed me met ze, ik vraag me af wanneer ze het zal beseffen

Dat zij de enige reden is waarom ik bezoek

De enige vrouw in mijn wereld die mijn bestaan ​​erkent

En als mijn schip ooit komt, zal ik het missen

Omdat ik oud word en ik niet veel meer kan geven

Dus daar is het en ik moet ermee leven

Ik had de kans om een ​​verschil te maken, maar deed het niet

In de badkamer van het café gratis kraanwater drinken

Denken: «Verdomme, ik had een betere vader voor mijn dochter moeten zijn»