A Girl Named Hope - ATMOSPHERE

She abandoned me, left me out in the cold

No surprises, I guess that’s how it goes

Sits across from me, at a booth in this dive

I contemplate how much more I can survive

But I’m alive, so I should be content

Then tell why the hell my whole world is bent

I was sent to make and frustrate the population

In-between the alcohol and the copulation

What you call it, if you build it I will break it

«What's wrong, how you doin'?»

Nah, save it

Gave it a fraction of all I had to give

I guess I hold a grudge, cause you still got my rib

With your beautiful eyes, unscrupulous lies

Now watch the circus clown run around in circles and try

Seems like all I get to eat is hope

Girl, if we got along better we’d be dope

Four walls, they surround me

Loneliness, has found me

And for as much as I complain, I’m lovin' it

And I only mention it so that I can rub it in

Wake up to the sunlight, shake off last night

Check what’s left and try to get the rest right

Decision, splitting, headache, lifting

Symptoms, matching, Mama was afraid of it

Knowledge of self ain’t as evil as they made it

Call it what you want, if you build it they will break it

The plain truth, there’s no substitute

But sometimes she wears a disguise (Yes she do)

A storyteller deals with life not hope

Girl, if we got along better we’d be dope

And that’s the sound that a dog will make when he’s just been hit by a car

And that’s the tone that hits close to home, when the cocaine outlives the star

And that’s the noise that disrupts the boys when the cue ball smacks its goal

And these are the words that disturb your earth when I walk away with your hope

Ze liet me in de steek, liet me in de kou staan

Geen verrassingen, zo gaat het denk ik

Zit tegenover mij, bij een cabine in deze duik

Ik bedenk hoeveel ik nog kan overleven

Maar ik leef, dus ik zou tevreden moeten zijn

Vertel dan waarom in godsnaam mijn hele wereld krom is

Ik ben gestuurd om de bevolking te maken en te frustreren

Tussen de alcohol en de copulatie in

Hoe je het noemt, als je het bouwt, zal ik het breken

«Wat is er, hoe gaat het met je?»

Nah, bewaar het

Gaf het een fractie van alles wat ik te geven had

Ik denk dat ik een wrok koester, want je hebt nog steeds mijn rib

Met je mooie ogen, gewetenloze leugens

Kijk nu hoe de circusclown in cirkels rondrent en probeer

Het lijkt erop dat ik alleen hoop te eten krijg

Meid, als we beter met elkaar konden opschieten, zouden we dope zijn

Vier muren, ze omringen me

Eenzaamheid, heeft mij gevonden

En hoe vaak ik ook klaag, ik vind het geweldig

En ik vermeld het alleen zodat ik het kan insmeren

Word wakker met het zonlicht, schud de nacht van je af

Controleer wat er nog over is en probeer de rest goed te krijgen

Besluit, splijten, hoofdpijn, tillen

Symptomen, matching, mama was er bang voor

Zelfkennis is niet zo slecht als ze het hebben gemaakt

Noem het zoals je wilt, als je het bouwt, breken ze het af

De duidelijke waarheid, er is geen vervanging

Maar soms draagt ​​ze een vermomming (Ja, dat doet ze)

Een verhalenverteller gaat over het leven, niet over hoop

Meid, als we beter met elkaar konden opschieten, zouden we dope zijn

En dat is het geluid dat een hond maakt als hij net is aangereden door een auto

En dat is de toon die dicht bij huis komt, wanneer de cocaïne de ster overleeft

En dat is het geluid dat de jongens verstoort als de speelbal zijn doel raakt

En dit zijn de woorden die je aarde verstoren als ik wegloop met je hoop